Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 15 oppslagsord

skoen

adjektiv

Opphav

samanheng med sko (2

Tyding og bruk

Artikkelside

sko 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt skór, eigenleg ‘noko som dekkjer’

Tyding og bruk

  1. låg fotklednad av lêr, skinn, plast eller liknande
    Døme
    • joggesko;
    • sommarsko;
    • tøysko;
    • tresko;
    • gummisko;
    • beksaumsko;
    • eit par sko;
    • gå skoa av seg – dumme seg ut, misfare seg stygt
  3. reiskaps- eller maskindel som liknar ein sko (1, 1), og som skal stø opp om noko, bremse eller hindre slit
    Døme
    • bremsesko;
    • slepesko

Faste uttrykk

  • kjenne kvar skoen klemmer, trykkjer
    vite kvar vanskane ligg
  • springe skoa av seg
    forhaste, skunde seg
Artikkelside

måte 3

måta

verb

Opphav

av lågtysk maten; jamfør måte (1

Tyding og bruk

  1. måle ut, jamne til eller setje saman så det blir høveleg;
    Døme
    • måte i hop noko;
    • måte på seg nye klede
  2. Døme
    • skoen måtar ikkje åt meg
Artikkelside

lakre

lakra

verb

Opphav

truleg samanheng med lake (3

Tyding og bruk

  1. vere lealaus
    Døme
    • stolen lakrar
  2. Døme
    • eine skoen lakrar
Artikkelside

klemme 2

klemma

verb

Opphav

frå lågtysk; jamfør klemre og klamme

Tyding og bruk

  1. trykkje, presse noko hardt saman så det endrar form
    Døme
    • klemme fingeren i dørsprekken;
    • klemme flat;
    • klemme kakene i posen;
    • skoen klemmer
  2. gje ein klem (1);
    Døme
    • kysse og klemme
  3. presse (2 i ei viss retning;
    snevre inn
    Døme
    • klemme seg fram;
    • klemme seg saman
  4. tyngje ned, vere tungt
    Døme
    • noko klemmer for brystet

Faste uttrykk

  • klemme i veg
    setje i gang
  • klemme på
    drive på, henge i
  • klemme til
    • setje hardt i gang, leggje i veg med stor innsats
    • slå til nokon
Artikkelside

klappskeise, klappskøyte

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

lengdeløpsskeise der skoen er festa til jernet berre i tåpartiet
Døme
  • dei nye klappskeisene har revolusjonert skøytesporten
Artikkelside

knipe 2

knipa

verb

Tyding og bruk

  1. klemme, trykkje med fingrar, tong og liknande;
    Døme
    • knipe av noko;
    • knipe seg i armen
  2. trive, nappe, rive til seg;
    gripe, fakke
    Døme
    • vere snar til å knipe noko;
    • bli knipen i nasking
  3. klemme, trykkje, presse
    Døme
    • knipe saman munnen;
    • skoen knip
  4. vere vanskeleg;
    halde hardt
    Døme
    • det knip om kontantar
  5. spare, gnike
    Døme
    • knipe inn på utgiftene;
    • knipe på smøret
Artikkelside

gullslått

adjektiv

Tyding og bruk

med eit lag eller beslag av gull;
Døme
  • ein gullslått sko
  • bruk samsvarsbøying framfor eit substantiv:
    • ein gullslått sko;
    • den gullslåtte skoen;
    • gullslåtte sko
  • bruk ubøygd form etter eit usjølvstendig verb:
    • skoen er gullslått;
    • skoa er gullslått
Artikkelside

høve 2

høva

verb

Opphav

norrønt hǿfa

Tyding og bruk

  1. falle eller vere rett;
    eigne seg, harmonere, samsvare;
    Døme
    • skoen høver ikkje til foten;
    • høve med planane;
    • kl. 7 høver ikkje meg;
    • høve til kvarandre;
    • høve godt saman
  2. Døme
    • høve noko i hop
  3. Døme
    • høve målet

Faste uttrykk

  • høve seg
    falle seg, slumpe til;
    passe seg
    • eg kjem viss det høver seg
Artikkelside

gnage

gnaga

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt gnaga

Tyding og bruk

  1. bruke tennene på noko hardt eller seigt;
    skave bitar av med tennene
    Døme
    • gnage på eit kjøtbein;
    • musa har gnege hol i veggen;
    • gnage bork av trea
  2. gni mot noko så det gjer vondt eller blir ein skade;
    gnisse;
    Døme
    • kleda gneg så;
    • skoen har gnege hol på sokken
  3. valde liding;
    plage, pine;
    Døme
    • svolten gneg;
    • uvissa gnog;
    • det er noko som gneg han
    • brukt som adjektiv
      • ei gnagande uro
  4. Døme
    • gnage på det same heile tida
Artikkelside
Side 1 av 2