Nynorskordboka
klem
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein klem | klemmen | klemmar | klemmane |
Tyding og bruk
- det å klemme eller bli klemd;kjærteikn med kinn mot kinn
Døme
- få ein god klem;
- gje ein klem
Døme
- kjenne ein klem for bringa
Døme
- få klem på noko
- lita opning;
Faste uttrykk
- på klemom dør, vindauge eller liknande: litt open;
på gløtt- døra stod på klem