Nynorskordboka
drag
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit drag | draget | drag | draga |
Opphav
av draTyding og bruk
- det å dra;
Døme
- eit drag på aksla;
- eit drag med aksla;
- gjere nokre drag med penselen;
- gjere nokre drag med bogen
Døme
- kjenne drag mot noko;
- kjenne drag mot nokon
- kald luftstraum, trekk (2
Døme
- drag frå døra
- side, (karakteristisk) detalj, eigenskap, særsvip
Døme
- eit typisk drag;
- eldre drag i målet
Døme
- gje eit drag over nakken;
- få eit drag over nakken
- reiskap til å dra køyretøy eller plog med
Faste uttrykk
- ha draget påha tekke på
- han hadde draget på gutane
- i fulle dragfullt, heilt ut
- nyte i fulle drag