Artikkelside

Nynorskordboka

substantiv inkjekjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
eit slag	slaget	slag	slaga

norrønt slag

det å slå;
einskild bruk av hand eller reiskap til å slå med;
bank (3, 1), kakk (2, 1)
Døme
- slå harde slag med ei sleggje;
- lyfte armen til slag;
- gje eit slag med knyttneven;
- klokka slo tolv slag;
- eit godt slag med balltreet, racketen
- rapp (5, spark (3
  få eit slag av hestehoven
- dask, støyt
  falle og få eit slag i hovudet
- plask (1, smell (2
  høyre slaga av bølgjene mot båtsida
- det at stempel i ein maskin vandrar opp eller ned (att eller fram)
  høyre slaga i maskinen
- rytmisk samandraging
  hjartet slår om lag 70 slag i minuttet;
  eit slag i lufta – eit tiltak utan verknad;
  ha fritt slag – ha full handlefridom
noko som råkar ein
Døme
- å bli aleine er eit hardt slag
brå lamming i kroppen
Døme
- hjarteslag;
- døy av slag
væpna kamp, strid
Døme
- slaget på Stiklestad;
- tape, vinne eit slag
einskild omgang av ein leik, eit spel
Døme
- eit slag krokket, kort
stykke mellom kvar gong ein vender;
baut (2)
Døme
- båten tok eit slag opp mot vinden;
- gjere eit slag bortover golvet
ombretta kant på klede
Døme
- slaget på ei jakke
laustsitjande overplagg utan ermar
Døme
- regnslag
far (2, 1), merke (etter dyr)
Døme
- slag etter gaupe
- grann (1
  ikkje det slag
råske, væte på noko
Døme
- jordslag
øvste borda i framrommet på ein båt;
kimming (2)
noko som ein slår mot
Døme
- spikarslag