Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 127 oppslagsord

skog

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt skógr

Tyding og bruk

  1. større område der det veks tre
    Døme
    • vere ute i skog og mark;
    • arbeide i skogen
  2. samling av noko som liknar tre
    Døme
    • ein skog av master

Faste uttrykk

  • ikkje sjå skogen for berre tre
    vere så oppteken av detaljane at ein ikkje ser heilskapen
  • love gull og grøne skogar
    love rikdom eller andre gode
  • som ein roper i skogen, får ein svar
    ein blir så mykje påakta som ein fortener
  • til skogs
    ut eller ute i skogen
    • familien drog til skogs

læte

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt læti

Tyding og bruk

  1. det å låte (1);
    lyd, tone;
    skrik
    Døme
    • eg høyrde eit underleg læte frå skogen
  2. lita mengd;
    Døme
    • eit læte mat;
    • det er berre eit lite læte att
  3. noko som berre er gjort for syns skuld;
    falsk framferd;
    fakter, lune
    Døme
    • det er berre læte

lysning 2

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

same opphav som lyse (1

Tyding og bruk

ope, lyst område i skogen;
Døme
  • dei kom til ei lysning i skogen

kongle

substantiv hankjønn eller hokjønn

kongel

substantiv hankjønn

Opphav

av norrønt kǫngull ‘bærklase’

Tyding og bruk

  1. aksforma frøstand med harde skjel hos bartre
    Døme
    • plukke kongler i skogen;
    • lage adventskrans med granbar, kongler og levande lys

katatakse

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

i grammatikk: samband mellom to eller fleire (setnings)ledd der ingen av ledda kan bli utelatne utan at setninga blir meiningslaus;
jamfør hypotakse og paratakse
Døme
  • i ‘ho arbeider i skogen’ er ‘i skogen’ døme på katatakse

ende 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt endi(r)

Tyding og bruk

  1. ytste, avsluttande punkt, kant eller del av noko
    Døme
    • enden på tauet;
    • i enden av gata;
    • sitje ved enden av bordet;
    • bygda ligg i enden av ein fjord
  2. Døme
    • setje seg på enden;
    • liggje med enden i vêret
  3. det at noko sluttar;
    Døme
    • stien tok ende;
    • ein krig utan ende;
    • det er ikkje ende på dystre meldingar;
    • få ende på noko

Faste uttrykk

  • bukta og begge endane
    full kontroll
    • leiinga har bukta og begge endane
  • enden på visa
    slutten på eit lengre hendingsforløp
  • for ende
    over det heile
    • slå ned skogen for ende;
    • ulven tok sau for ende
  • frå ende til annan
    frå byrjing til slutt;
    alt saman
    • det var tull frå ende til annan
  • få endane til å møtast
    greie seg økonomisk
  • gjere ende på
    få slutt på noko;
    gjere til inkjes, øydeleggje;
    drepe
    • gjere ende på fattigdomen;
    • han gjorde ende på alle kaninane;
    • ho gjorde ende på livet
  • lause endar
    tilhøve som ikkje er behandla eller undersøkt ferdig;
    uavklara spørsmål
    • det var mange lause endar i bodskapen til politikaren
  • over ende
    ned frå oppreist stilling;
    hovudstups, i koll
    • bjørka bles over ende;
    • ho stupte over ende;
    • bli slått over ende;
    • føretaket gjekk over ende
  • på ende
    • oppreist, på kant;
      opp ned
      • gigantiske røyr er sette på ende i skipet
    • i fullt virvar
      • setje huset på ende;
      • byen stod på ende
  • til ende
    heilt til slutten;
    til endes
    • dei festa fire dagar til ende;
    • føre saka til ende;
    • lese boka til ende
  • til endes
    heilt til slutten;
    til ende
    • fem dagar til endes;
    • dei festa natta til endes;
    • 12 års skulegang er til endes
  • vegs ende
    slutten, målet
    • kome til vegs ende;
    • verksemda er ved vegs ende

blinke 1

blinka

verb

Opphav

av blink (1; samanheng med blank

Tyding og bruk

setje merke på tre som skal hoggast
Døme
  • vere i skogen og blinke

Faste uttrykk

  • blinke ut
    • velje ut og setje merke på tre som skal hoggast
    • i overført tyding: sjå seg ut, velje ut til ei viss oppgåve
      • blinke ut tre kandidatar

nordigjennom

preposisjon

Tyding og bruk

i nordleg lei gjennom
Døme
  • gå nordigjennom skogen
  • brukt som adverb
    • dei fór nordigjennom

innangards, innagards

adjektiv

Opphav

norrønt innangarðs

Tyding og bruk

som ligg innanfor (grense)gjerdet mot utmarka, skogen;
som ligg i innmarka;
Døme
  • innangards jord
  • brukt som adverb
    • krøtera gjekk innangards utover våren

juling

substantiv hokjønn

Opphav

av jule

Tyding og bruk

  1. det å gje nokon fleire slag (og spark), til dømes som straff eller av sinne;
    Døme
    • få juling;
    • gje nokon juling
  2. hard behandling;
    hard påkjenning
    Døme
    • partileiaren måtte tole mykje juling på landsmøtet

Faste uttrykk

  • som juling
    brukt forsterkande: svært, enormt;
    som berre det
    • han var stygg som juling;
    • skogen veks som juling;
    • det gjekk som berre juling