Nynorskordboka
pakke 2
pakka
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å pakkaå pakke | pakkar | pakka | har pakka | pakk!pakka!pakke! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| pakka + substantiv | pakka + substantiv | den/det pakka + substantiv | pakka + substantiv | pakkande |
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
- sveipe i papir eller leggje i eske, kasse eller liknande;lage ei pakke (1, 1)
Døme
- pakke gåver i gråpapir
- leggje eigedelar saman i behaldar, lagringsrom eller liknande;fylle behaldar med ting for transport
Døme
- pakke i esker;
- skund deg å pakke;
- pakke sekken;
- dei pakka bilen og køyrde til fjells
- presse saman;gjere tettare
Døme
- eit godt pakka lag av pukk
Faste uttrykk
- pakke i hop
- samle og leggje i ei veske, kasse eller liknande;
rydde og leggje bort- pakke i hop sakene sine
- avslutte ei verksemd;
gje opp- viss vi ikkje får fleire kundar, kan vi like godt pakke i hop
- pakke inn
- leggje omslag omkring
- ho pakkar inn gåva
- gjere bodskap utydeleg;
tilsløre- pakke inn orda sine i bomull
- pakke nedleggje utstyr ned i esker eller liknande, for transport eller lagring;
rydde unna- pakke ned vinterkleda
- pakke oppåpne (ei pakke)
- ho pakka opp gåva
- pakke saman
- samle og leggje i ei veske, kasse eller liknande
- pakke saman sakene sine
- avslutte ei verksemd;
gje opp- viss vi ikkje får fleire kundar, kan vi like godt pakke saman
- pakke seg
- samle seg til ein tett masse
- snøen pakkar seg
- med retningsadverb: ha seg unna;
kome seg bort- pakk deg ut herfrå!
- dei fekk ordre om å pakke seg bort
- pakke utta ut av koffert, kasse, bagasjerom eller liknande;
tømme for bagasje eller lagra ting- pakke ut av bilen;
- pakke ut kofferten