Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
62 treff

Bokmålsordboka 5 oppslagsord

prov

substantiv intetkjønn

Opphav

norrønt póf

Betydning og bruk

Artikkelside

prove

verb

Opphav

norrønt prófa, gjennom lavtysk, fra latin probare; jamfør prøve (2

Betydning og bruk

Artikkelside

polise

substantiv hankjønn

Uttale

poliˋse

Opphav

gjennom fransk, fra italiensk polizza ‘liten seddel’; opprinnelig fra gresk ‘prov’

Betydning og bruk

eldre betegnelse for forsikringsbevis
Artikkelside

vitneprov

substantiv intetkjønn

Betydning og bruk

Artikkelside

prøve 2

verb

Opphav

norrønt prófa, gjennom lavtysk, fra latin probare; jamfør prov

Betydning og bruk

  1. Eksempel
    • prøve en ny bil;
    • prøve et stoffs motstandsdyktighet mot kjemikalier;
    • prøve ut et medikament i dyreforsøk;
    • prøve elever i grammatikk
    • som adjektiv i presens partisipp:
      • et prøvende blikk – granskende
  2. innøve, framføre forsøksvis
    Eksempel
    • teateret prøver nå (på) en ny komedie
  3. Eksempel
    • prøve lykken;
    • prøve fisken – om fisken vil bite;
    • prøve (på) å komme tidsnok;
    • vi får prøve om vi ikke kan finne en utvei
    • refleksivt:
  4. utsette for motgang eller lignende
    Eksempel
    • Gud prøver sine barn
    • erfare, bli utsatt for
      • få prøve litt av hvert

Faste uttrykk

  • prøve klær
    ta på seg for å se om de passer
  • prøve krefter
    finne ut hvem som er sterkest
  • prøve seg fram
    ved stadige forsøk se å finne den rette løsningen eller lignende
  • prøve seg på
    gjøre et forsøk på (noe)
Artikkelside

Nynorskordboka 57 oppslagsord

prov

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt próf, gjennom lågtysk, frå mellomalderlatin proba, av latin probare; samanheng med prøve (1

Tyding og bruk

  1. opplysning, teikn som syner korleis ein samanheng er;
    stadfesting på at noko er sant
    Døme
    • ein påstand utan prov;
    • føre prov for
  2. Døme
    • eit fellande prov
Artikkelside

prove

prova

verb

Opphav

norrønt prófa, gjennom lågtysk, frå latin probare; sjå prov

Tyding og bruk

føre prov for, stadfeste som sant;
overtyde om
Artikkelside

polise

substantiv hankjønn

Uttale

poliˋse

Opphav

gjennom fransk, frå italiensk polizza ‘liten setel’; opphavleg frå gresk ‘prov’

Tyding og bruk

eldre nemning for forsikringsbevis
Artikkelside

motprov

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

prov (1) som går imot eit anna prov;
Døme
  • kome med motprov
Artikkelside

levere

levera

verb

Opphav

gjennom lågtysk levereren og fransk livrer; frå latin liberare ‘gjere fri’, av liber ‘fri’

Tyding og bruk

  1. gje frå seg
    Døme
    • levere varer kvar onsdag;
    • dei leverer fisk til oppkjøparar;
    • du må levere pakka til henne personleg;
    • han leverte attende bøkene han hadde lånt
  2. Døme
    • solcellepanelet leverer straum til hytta;
    • du har levert eit godt arbeid her;
    • artisten leverte på konserten
  3. leggje fram
    Døme
    • dei må levere prov for at påstanden stemmer

Faste uttrykk

  • levere varene
    yte det som er lova eller venta
    • forfattaren leverer varene i oppfølgjaren
Artikkelside

lutbrev

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. skriftleg prov på at ein har skote inn pengar i eit lutlag (1);
Artikkelside

identitetsprov

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

prov (1) (som styresmaktene godtek) på at nokon er den dei seier dei er;
Artikkelside

monument

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin , av monere ‘minne på’

Tyding og bruk

historisk prov
Døme
  • reise eit monument over ein stor kunstnar;
  • fabrikken ligg der som eit monument over ein feilslått politikk
Artikkelside

prøve 2

prøva

verb

Opphav

norrønt prófa, gjennom lågtysk, frå latin probare; jamfør prov

Tyding og bruk

  1. granske noko, til dømes for å finne ut kva eigenskapar det har;
    undersøkje, kontrollere, teste
    Døme
    • dei har prøvd ein ny bil;
    • dei prøvde om materialet var sterkt nok;
    • læraren prøvde elevane i grammatikk;
    • ho vil prøve saka for retten
    • brukt som adjektiv:
      • han tok eit prøvande steg
  2. øve inn;
    framføre på prøve (1, 3)
    Døme
    • teateret prøver eit nytt stykke
  3. gjere eit forsøk på;
    Døme
    • eg prøver å kome tidsnok;
    • vi får prøve å finne ein utveg
  4. (la nokon) møte motgang eller liknande
    Døme
    • ho har fått prøve litt av kvart
    • brukt som adjektiv:
      • han var ein hardt prøvd mann

Faste uttrykk

  • prøve krefter
    finne ut kven som er sterkast
  • prøve lykka
    prøve ut noko som ein håper vil lykkast;
    gje seg ut på noko utan å vite om det vil gå godt eller dårleg
    • ho prøvde lykka som modell;
    • prøve lykka i USA
  • prøve noko på
    ta på seg noko for å sjå om det passar
    • han prøvde dressen på
  • prøve seg fram
    gjere stadige forsøk for å finne den rette eller beste løysinga
    • dei prøvde seg fram til den beste oppskrifta
  • prøve seg på nokon
    nærme seg nokon for å freiste å oppnå (romantisk eller seksuell) kontakt
    • han hadde prøvd seg på henne heile kvelden
  • prøve seg på noko
    gjere ein freistnad på noko
    • ho kan snart prøve seg på den store bakken
  • prøve ut
    teste
    • han prøver ut eit nytt medikament mot høgt blodtrykk
Artikkelside

kvittering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. Døme
    • låne noko mot kvittering
  2. skriftleg prov på at noko er motteke eller betalt
    Døme
    • ta vare på kvitteringa
Artikkelside
Side 1 av 6