Nynorskordboka
overlevere
overlevera
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å overleveraå overlevere | overleverer | overleverte | har overlevert | overlever! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| overlevert + substantiv | overlevert + substantiv | den/det overleverte + substantiv | overleverte + substantiv | overleverande |
Opphav
etter tyskTyding og bruk
- gje, levere frå seg
Døme
- overlevere eit brev
- la gå i arv frå ættledd til ættledd;halde ved lag
Døme
- skrive ned eit eventyr slik det er overlevert