Nynorskordboka
avlevere
avlevera
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å avleveraå avlevere | avleverer | avleverte | har avlevert | avlever! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| avlevert + substantiv | avlevert + substantiv | den/det avleverte + substantiv | avleverte + substantiv | avleverande |
Tyding og bruk
- levere (1) frå seg
Døme
- avlevere ei pakke;
- skodespelaren avleverer replikkane med truverd;
- spelarane må avlevere meir presise pasningar
- i militærspråk, ved oppstilling eller liknande: gje over kommandoen over ei avdeling til eit overordna befal