Avansert søk

40 treff

Bokmålsordboka 19 oppslagsord

vits

substantiv hankjønn

Opphav

fra tysk; beslektet med vidd og vittig

Betydning og bruk

  1. morsomhet, vittig historie
    Eksempel
    • fortelle en vits;
    • bløte vitser;
    • skal det være en vits?
    • slå vitser;
    • han skjønte ikke vitsen i historienpoenget;
    • bevilgningen til tiltaket er bare en vitslatterlig liten
  2. Eksempel
    • hva er vitsen med det?
    • det er liten vits i å nekte

vitse

verb

Betydning og bruk

slå vitser
Eksempel
  • hun bare vitset og sa ikke et vettig ord

ta sorgene på forskudd

Betydning og bruk

bekymre seg for konsekvensene av et negativt utfall før en vet hva utfallet blir;
bekymre seg unødig;
Sjå: forskudd
Eksempel
  • det er ingen vits i å ta sorgene på forskudd

buskis

substantiv hankjønn

Opphav

fra svensk

Betydning og bruk

folkelig teater eller film med enkel (og grov) humor;
grov historie eller vits;
jamfør grovis
Eksempel
  • folkelig buskis med underbuksehumor

slibrighet

substantiv hankjønn eller hunkjønn

Betydning og bruk

slibrig ytring, vits eller lignende
Eksempel
  • komme med slibrigheter

traver

substantiv hankjønn

Opphav

av trave (2

Betydning og bruk

  1. ivrig fotvandrer
    Eksempel
    • en gammel nordmarkstraver
  2. noe velkjent og forslitt, for eksempel vise eller vits
    Eksempel
    • det er de gamle traverne som går igjen i Ønskekonserten

grovis

substantiv hankjønn

Opphav

fra svensk; etter mønster av frekkis

Betydning og bruk

grov (5) historie eller vits
Eksempel
  • fortelle groviser

punchline

substantiv hankjønn

Uttale

pønˊsjlain

Opphav

fra engelsk

Betydning og bruk

poeng i en vits;
kort, effektfull eller morsom kommentar

lidderlig, liderlig

adjektiv

Opphav

av tysk liederlich

Betydning og bruk

Eksempel
  • en lidderlig vits;
  • en lidderlig mann;
  • lidderlig snakk

grisevits

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

vits med drøyt eller upassende, særlig erotisk, innhold;

Nynorskordboka 21 oppslagsord

vits

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk; samanheng med vidd (3 og vittig

Tyding og bruk

  1. vittig historie
    Døme
    • fortelje ein vits;
    • slå vitsar;
    • han skjøna ikkje vitsen i historiapoenget;
    • løyvinga til tiltaket er berre ein vitslåtteleg lita
  2. Døme
    • det er liten vits i å nekte;
    • vitsen med tiltaket

vitse

vitsa

verb

Tyding og bruk

slå vitsar
Døme
  • ho berre vitsa og sa ikkje eit vitig ord

rive av seg

Tyding og bruk

fortelje (til dømes ein vits) på ståande fot;
Sjå: rive

blødme

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

frå bokmål

Tyding og bruk

flau, tåpeleg vits, særleg der poenget er eit ordspel på lydlike ord
Døme
  • dei byrja bli lei blødmene hans

grov 3

adjektiv

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. sett saman av store delar eller partiklar;
    storbygd, kraftig, tjukk, klumpete;
    til skilnad frå fin (9)
    Døme
    • ein stor og grov kar;
    • grovt tømmer;
    • grov sand;
    • grovt sandpapir;
    • grovt brød;
    • grove andletsdrag;
    • grov hud
  2. lite detaljert, unyansert, lite nøyen
    Døme
    • få eit grovt overslag;
    • vi gjorde berre ei grov måling;
    • eg er i grove trekk samd med deg
    • brukt som adverb
      • hogge noko grovt til;
      • grovt skissert
  3. stor, alvorleg, brutal
    Døme
    • eit grovt tjuveri;
    • ta grov betaling;
    • ha grovt med pengar;
    • bli dømd for grov vald
    • brukt som adverb
      • lyge grovt
  4. mørk, djup
    Døme
    • han har ikkje særleg grov stemme
  5. dryg, udanna, uhøfleg, rå;
    som er på kanten
    Døme
    • ho er grov i kjeften;
    • fortelje ei grov historie;
    • kome med grove skuldingar;
    • vil du høyre ein grov vits?

Faste uttrykk

  • det grøvste
    det viktigaste eller mest vesentlege;
    størsteparten
  • grov kam
    kam med stort mellomrom mellom tennene
  • grov sjø
    (sjø med) store bølgjer

grovis

substantiv hankjønn

Opphav

frå svensk; etter mønster av frekkis

Tyding og bruk

grov (3, 5) historie eller vits
Døme
  • ho fortalde ein skikkeleg grovis

frekkis

substantiv hankjønn

Opphav

av svensk fräckis; jamfør -is

Tyding og bruk

  1. frekk historie, vågal vits, grovis
  2. overrumplande handling

løyen

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som er til å le av;
    morosam;
    Døme
    • ein løyen vits;
    • den løgnaste filmen eg har sett
  2. underleg, merkeleg, rar
    Døme
    • løgne folk;
    • du er så løyen i dag;
    • det ville ta seg løye ut

vindmølle

substantiv hokjønn

Opphav

kanskje etter lågtysk

Tyding og bruk

  1. mølle driven av vindmotor
    Døme
    • vindmøllene i Nederland

Faste uttrykk

  • kjempe/slåst mot vindmøller
    kjempe mot innbilte eller uovervinnelege motstandarar
    • føle at ein kjempar mot vindmøller;
    • det er ingen vits i å slåst mot vindmøller

flau

adjektiv

Opphav

frå lågtysk ‘matt, veik’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • flau vin;
    • flau smak
  2. som skjemmest eller syner at nokon skjemmest;
    Døme
    • bli flau over noko;
    • ein flau unggut;
    • eit flautt smil
  3. som gjer ein skamfull;
    Døme
    • ei flau sak;
    • dette var flautt
  4. Døme
    • flau vits

Faste uttrykk

  • flau vind
    vind med styrke 0,3–1,5 m/s