Avansert søk

135 treff

Bokmålsordboka 112 oppslagsord

løfte 2

verb

Opphav

norrønt lypta; beslektet med luft og loft

Betydning og bruk

  1. heve opp fra underlaget;
    Eksempel
    • løfte opp en stein;
    • heisekrana løfter flere tonn
  2. heve til et høyere åndelig nivå
    Eksempel
    • løfte elevene ut av uvitenheten

Faste uttrykk

  • ikke løfte en finger
    være passiv
    • her kan du slappe av og ikke løfte en finger
  • løfte blikket
    • se opp
      • hun løftet blikket og så seg rundt
    • se stort på noe;
      ha et videre perspektiv
      • nå er det viktig å løfte blikket og se framover
  • løfte glasset
    skåle
  • løfte i flokk
    gjøre en oppgave sammen;
    dele en byrde
  • løfte pekefingeren
    irettesette
  • løfte seg selv etter håret
    (prøve å) gjøre noe som er umulig
  • med løftet hode
    med stolthet;
    med selvtillit

løfte 1

substantiv intetkjønn

Opphav

av lavtysk lofte; beslektet med lov (2 og love (3

Betydning og bruk

  1. det å love (3, 1) noe;
    forsikring (1) om å gjøre noe til fordel for noen
    Eksempel
    • gi et løfte om noe;
    • holde et løfte;
    • bryte løftet;
    • fagre løfter;
    • tomme løfter
  2. Eksempel
    • resultatene gir store løfter for årene som kommer

med løftet hode

Betydning og bruk

med stolthet;
med selvtillit;
Sjå: hode, løfte

heise opp

Betydning og bruk

løfte eller hale opp;
Sjå: heise
Eksempel
  • heise kassa opp med tau og talje;
  • heise opp buksene;
  • heise seg opp etter armene

grave opp

Betydning og bruk

Sjå: grave
  1. fjerne jord og ta opp det en finner
    Eksempel
    • grave opp giftig avfall
  2. trenge ned i og løfte opp jordlag eller lignende
    Eksempel
    • vannmassene grov opp gatene

løfte i flokk

Betydning og bruk

gjøre en oppgave sammen;
dele en byrde;
Sjå: flokk, løfte

ikke løfte en finger

Betydning og bruk

være passiv;
Sjå: finger, løfte
Eksempel
  • her kan du slappe av og ikke løfte en finger

løfte blikket

Betydning og bruk

Sjå: blikk, løfte
  1. se opp
    Eksempel
    • hun løftet blikket og så seg rundt
  2. se stort på noe;
    ha et videre perspektiv
    Eksempel
    • nå er det viktig å løfte blikket og se framover

hvit slavehandel

Betydning og bruk

ulovlig handel med hvite kvinner, som under løfte om godt lønnet arbeid lokkes til bordeller, særlig i Østen og Sør-Amerika;

løfte seg selv etter håret

Betydning og bruk

(prøve å) gjøre noe som er umulig;
Sjå: løfte

Nynorskordboka 23 oppslagsord

lyfte, løfte 2

lyfta, løfta

verb

Opphav

norrønt lypta; samanheng med loft og luft

Tyding og bruk

  1. heve opp frå underlaget;
    Døme
    • lyfte opp ein stein;
    • heisekrana lyftar fleire tonn
  2. heve til eit høgare åndeleg nivå
    Døme
    • lyfte folket opp frå vankunna

Faste uttrykk

  • ikkje lyfte ein finger
    halde seg heilt passiv
    • partiet vil ikkje lyfte ein finger for den saka
  • lyfte blikket
    • sjå opp
    • sjå stort på noko;
      ha eit vidare perspektiv på noko
      • no er det viktig å lyfte blikket og sjå framover
  • lyfte glaset
    skåle
  • lyfte i flokk
    gjere ei oppgåve saman;
    dele ei byrd
  • lyfte peikefingeren
    irettesetje
  • lyfte seg sjølv etter håret
    (prøve å) gjere noko som er umogleg
  • med lyfta hovud
    med stoltheit;
    med sjølvtillit

løfte 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom bokmål, frå lågtysk; samanheng med lov (2 og love (3

Tyding og bruk

gå tilbake

Tyding og bruk

Sjå:
  1. minke i storleik eller kvalitet;
    verte mindre eller dårlegare
    Døme
    • partiet gjekk tilbake i oppslutnad
  2. falle attende til tidlegare tilstand
    Døme
    • gå tilbake på eit løfte;
    • gå tilbake på krav
  3. vende attende til ein stad eller ein tilstand
    Døme
    • vi gjekk tilbake til bilen

løfte på hatten

Tyding og bruk

(løfte på hatten for å) helse;
Sjå: hatt

fagre ord og løfte

Tyding og bruk

vakre, men ofte upålitelege løfte;
Sjå: fager

grave opp

Tyding og bruk

Sjå: grave
  1. fjerne jord og ta opp det ein finn
    Døme
    • grave opp poteter
  2. trengje ned i og løfte opp jordlag eller liknande
    Døme
    • potetopptakaren grev opp jorda

kunne 2

kunna

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt kunna

Tyding og bruk

  1. ha lært;
    kjenne;
    vere inne i
    Døme
    • ho kan sykle;
    • eg kan snakke flytande walisisk;
    • kan du vegen til sentrum?
    • han kan sine ting!
  2. vere i stand til;
    greie
    Døme
    • meieriet kan lage ti tonn ost i veka;
    • dei gjer så godt dei kan;
    • korleis kunne ho greie det?
    • eg kan ikkje fordra fiskebollar;
    • han kan når han vil;
    • vi kunne ikkje løfte sofaen
  3. ha eller vere høve til
    Døme
    • boka kan kjøpast i bokhandelen;
    • dei kan ikkje reise på ferie i år;
    • vi kan ikkje snu no
  4. vere mogleg eller sannsynleg;
    vere tenkjeleg
    Døme
    • bussen kan komme kvart augeblikk;
    • kven veit kva som kan skje?
    • ho kan vel vere rundt førti år?
    • vi kunne vore i Hellas no;
    • eg kunne hylt av glede;
    • det kan godt vere;
    • det kan du ha rett i;
    • nei, det kan vere det same
  5. ha krav på;
    ha rett til;
    ha lov til
    Døme
    • vi må kunne vente eit klart svar;
    • ingen kan oppføre seg slik;
    • du kan ikkje nekte meg å gjere dette;
    • de kan komme inn no
  6. gå med på;
    vere klar til
    Døme
    • eg kan ta oppvasken
  7. brukt for å uttrykkje høflegheit eller oppmoding;
    vere ynskeleg
    Døme
    • kan du hjelpe til?
    • kunne du rydda rommet ditt?
    • dette huset kan trenge ei oppussing
  8. brukt for å gjere ei utsegn forsiktig eller usikker
    Døme
    • eg kunne ha god lyst til å prøve;
    • det kunne likne henne å gjere dette;
    • det kan vere eit par timar sida ho gjekk
  9. ha årsak eller grunn til
    Døme
    • du kan vere nøgd med dette arbeidet;
    • vi kan vere glade det gjekk så bra som det gjekk;
    • det kan du banne på;
    • du kan lite på han;
    • du kan skjøne at alt skal gå bra

Faste uttrykk

  • ikkje kunne for
    ikkje ha skuld i;
    ikkje vere årsak til
    • dei kunne ikkje for at ferien vart avlyst;
    • eg kan ikkje for at hunden åt leksene
  • ikkje kunne med
    ikkje forstå seg på;
    ikkje vere van med
    • eg kan ikkje med sånne appar

bragelovnad

substantiv hankjønn

Opphav

førsteleddet av norrønt bragr ‘den gildaste, ypparste’

Tyding og bruk

  1. om norrøne tilhøve: høgtideleg løfte om å gjere eit storverk i det ein drakk ei brageskål
  2. lovnad som er vanskeleg å halde
    Døme
    • tida vil vise om lovnaden om ny skule er ein bragelovnad

opphøyre

opphøyra

verb

Opphav

frå tysk ‘stanse og løfte hovudet for å høyre’

Tyding og bruk

Døme
  • ordninga vil opphøyre neste år

helsing

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. Døme
    • løfte handa til helsing
  2. venleg bodskap eller ynske
    Døme
    • bere fram ei helsing frå nokon;
    • med venleg helsing …