Nynorskordboka
vakker
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| vakker | vakkert | vakre | vakre |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| vakrare | vakrast | vakraste |
Opphav
frå lågtysk, same opphav som norrønt vakr, i tyding 4 etter fransk, eller tysk; sjå vak (2Tyding og bruk
Døme
- vere ung og vakker;
- eit vakkert landskap;
- vakre dikt;
- vakkert vêr – klarvêr med solskin
Døme
- ei vakker handling;
- det var vakkert gjort;
- seie nokre vakre ord;
- be så vakkert
- velvillig
- uttale seg vakkert om noko;
- fare vakkert – fare varsamt
- stor, verd å nemne
Døme
- ei vakker samling av tjuvegods
- i uttrykk
Døme
- ein vakker dag – eingong, før el. sidan
- i uttrykk
Døme
- godt el. vel og vakkert – velberga, i orden