Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
70 treff

Bokmålsordboka 34 oppslagsord

fosterbror

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

gutt eller mann som en blir eller er oppfostret sammen med, men som ikke er ens biologiske bror
Eksempel
  • dette er mine fosterbrødre
Artikkelside

tvillingbror

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

mannlig tvilling i forhold til bror eller søster som er født samtidig med ham
Artikkelside

søsterlig

adjektiv

Betydning og bruk

som er egen for, som sømmer seg en søster;
kjærlig, vennlig (som en kvinne er overfor bror eller søster)
Eksempel
  • søsterlig kjærlighet
Artikkelside

søster

substantiv hankjønn eller hunkjønn

Opphav

norrønt systir

Betydning og bruk

  1. pike, kvinne i forhold til den eller dem hun har felles foreldre med
    Eksempel
    • jeg har to søstre og en bror
  2. rel. kvinne sett i forhold til den eller dem hun har religiøst fellesskap med
    Eksempel
    • brødre og søstre i Herren
  3. kvinnelig sykepleier
    Eksempel
    • sykesøster, pleiesøster, oversøster, helsesøster
Artikkelside

søsken

substantiv intetkjønn

Opphav

norrønt systkin, egentlig ‘søster og bror’

Betydning og bruk

barn som har samme foreldre
Eksempel
  • hjemme var vi fire søsken
Artikkelside

svoger

substantiv hankjønn

Opphav

fra lavtysk; beslektet med sviger-

Betydning og bruk

  1. ektefelles bror
  2. ektemann til en søster eller bror
  3. mann som er gift med søsken til ens ektefelle
Artikkelside

storebror

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

eldre bror
Artikkelside

snarlik

adjektiv

Opphav

av lik (3

Betydning og bruk

som ved første øyekast synes å ligne en annen
Eksempel
  • han var så snarlik bror min
Artikkelside

frater

substantiv hankjønn

Opphav

fra latin ‘bror’

Betydning og bruk

medlem av munkeorden;
Artikkelside

forråde

verb

Opphav

fra lavtysk ‘råde falskt’, jamfør norrønt forráða; av for- (2 og rå (5

Betydning og bruk

  1. opptre troløst overfor;
    Eksempel
    • forråde landet sitt;
    • bli forrådt av sin egen bror
  2. gjøre kjent;
    Eksempel
    • øynene forrådte hennes raseri;
    • ikke en mine forrådte hva han tenkte
Artikkelside

Nynorskordboka 36 oppslagsord

til 1

preposisjon

Opphav

norrønt til, oftast med genitiv

Tyding og bruk

  1. brukt til å uttrykkje reise(mål), sluttpunkt for ei rørsle:
    Døme
    • køyre til byen;
    • reise til fjells, sjøs;
    • kome til gards;
    • gå til altars;
    • gå, setje seg til bords;
    • gå, leggje seg til sengs;
    • søkke til botnar el. til botns;
    • dra frå stad til stad;
    • følgje (nokon) til døra;
    • gå til dokteren;
    • spele ballen til nokon
    • brukt for å uttrykkje rørsle i ei viss retning:
      • vike til sides;
      • ta av til høgre;
      • vere festa til noko;
      • gå heim, be, ha, få til middag(s);
      • kome til (verda) – bli fødd;
      • setje barn til verda;
      • vakne til ein ny dag;
      • gje noko til nokon;
      • stille til disposisjon;
      • tale til folket;
      • bli til noko (stort);
      • gå til verket – gå i gang;
      • gå hardt til verks – fare hardt fram;
      • vere kalla til misjonær;
      • gjere nokon til lygnar, narr;
      • lese, stryke til eksamen;
      • kome til rette(s), til sin rett;
      • ha tillit til;
      • setje si lit til noko(n);
      • ha, få kjennskap til;
      • tiltjukning til snø
    • som adverb:
      • strøyme til;
      • kome til;
      • slå til – hende; godta eit tilbod;
      • friskne til;
      • isen frys til;
      • lyte, måtte til – måtte gje seg; måtte gjere noko
  2. brukt for å uttrykkje tilstand:
    Døme
    • liggje til sengs;
    • stå til rors;
    • vere langt til havs;
    • sitje til bords;
    • vere til stades;
    • reise til fots;
    • stå til rådvelde;
    • hus til leige;
    • ha til eige
      • stå lagleg til;
      • det står bra til;
      • vere glad til;
      • halde til (på ein stad)
  3. brukt til å uttrykkje retning, rørsle, overgang:
    Døme
    • utsyn til sjøen;
    • snu ryggen til noko(n);
    • ta til gråten, kniven;
    • ta til beins;
    • andlet til andlet;
    • lytte, smile til noko(n);
    • referere, syne til ei sak;
    • vere villig til noko;
    • teikn til betring;
    • fryse til is;
    • trollet vart til stein;
    • bli kåra, utnemnd, vald til bisp;
    • kome til syne(s)
  4. brukt for å uttrykkje grense, tidspunkt:
    Døme
    • åkeren når ned til elva;
    • stå i vatn til knes el. knea;
    • eit oppgåvesvar til toppkarakter;
    • her er rom til tolv;
    • bli ferdig til våren;
    • vente til seinare;
    • flytte inn til jul;
    • til dauden skil oss;
    • kjøpe bil til hundre tusen;
    • det kostar frå fem til ti tusen;
    • frå 1972 til i dag;
    • til same tid;
    • alt til si tid;
    • til alle tider;
    • no til dags
  5. brukt for å uttrykkje føremål:
    Døme
    • ta åkeren til veg;
    • ordne alt til eigen fordel;
    • få boka til gjennomsyn;
    • kome til hjelp;
    • reiskap til å grave med;
    • rope inn til mat;
    • rå til noko;
    • duge til noko;
    • kle seg til fest;
    • ha graut til middag(s);
    • ha pengar til bil;
    • ha noko til merke;
    • høve til bonde;
    • vere noko, mykje til talar;
    • til gagns – grundig; sjå gagn
  6. brukt for å uttrykkje evne, høve, utveg, årsak:
    Døme
    • vere dårleg til beins;
    • i form til å sykle;
    • vere til glede, til hjelp, til skade, til sorg;
    • ein skuff til å låse;
    • grunn til å gråte;
    • vere opphav til noko
  7. brukt for å uttrykkje samband, omsyn:
    Døme
    • knyte seg til noko(n);
    • drikke vatn til maten;
    • høyre til;
    • det ligg til slekta;
    • bispen til Agder;
    • bli rekna til familien;
    • har du sett noko til det?
    • ein tulling til mann
  8. brukt for å uttrykkje samanlikning:
    Døme
    • for stor til å gråte;
    • for god til å kaste;
    • ho er klok til å vere så lita;
    • ha råd til, rett til noko
  9. brukt for å uttrykkje eigedomstilhøve, årsak:
    Døme
    • mor til jenta;
    • bror til snikkaren – åt, av;
    • ha bispen til morbror – som;
    • nykelen til huset
  10. brukt framfor infinitivsmerke:
    Døme
    • vere snar til å gå
  11. i samansetningar med adverb:
    Døme
    • inntil;
    • opptil el. opp til
  12. som konjunksjon: til dess at
    Døme
    • eg blir her til ho kjem;
    • han sprang til han stupte

Faste uttrykk

  • sleppe til
    få plass, få vere med
  • slumpe til
    hende på slump
  • ta til
    byrje, starte
  • vere til
    finnast
Artikkelside

syster, søster

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt systir

Tyding og bruk

  1. jente, kvinne i høve til den eller dei ho har sams foreldre med
    Døme
    • eg har to systrer og ein bror
  2. i religiøst mål: kvinne sett i høve til den eller dei ho har åndeleg fellesskap med
    Døme
    • brør og systrer i Herren
  3. kvinneleg sjukepleiar
    Døme
    • sanitetssyster;
    • sjukesyster
Artikkelside

sysken, søsken

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt systkin(i) eigenleg ‘syster og bror’

Tyding og bruk

(eit av fleire) barn som har same foreldra
Døme
  • heime var vi tre sysken
Artikkelside

svigerinne

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. syster til ektemaken;
  2. kone til ein bror eller ei syster
  3. kvinne som er gift med sysken til ektefellen
Artikkelside

svoger

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk; samanheng med sviger-

Tyding og bruk

  1. bror til ektemaken;
  2. ektemann til ei syster eller ein bror
  3. mann som er gift med sysken til ektemaken
Artikkelside

stunde

stunda

verb

Opphav

norrønt stunda

Tyding og bruk

  1. hike, lengte, trå etter
    Døme
    • stunde heim;
    • stunde etter noko
  2. nærme seg til (ei viss tid);
    Døme
    • det stundar mot vår;
    • det stundar til jul
  3. Døme
    • han har ikkje noko å stunde etter bror sin
Artikkelside

storebror

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

eldre (særleg eldste) bror
Artikkelside

sjå 2

verb

Opphav

norrønt sjá; jamfør sett (4

Tyding og bruk

  1. oppfatte med auga;
    leggje merke til;
    bli var
    Døme
    • sjå ein samanstøyt mellom to bilar;
    • sjå nokon kome;
    • sjå at nokon kjem;
    • kan du sjå hunden der borte?
    • brått såg eg noko på vegen framfor meg;
    • ikkje sjå snurten av ein;
    • ikkje sjå handa framfor seg;
    • sjå flisa i auget åt bror sin – Matt 7,3
  2. vende blikket mot;
    Døme
    • sjå der, no regnar det;
    • sjå ein film, ei utstilling;
    • sjå ei sak frå begge sider;
    • sjå i avisa
    • vitje
      • sjå innom (til) ein;
      • sjå opp! – pass på, ver på vakt!
      • sitje roleg og sjå på – berre sitje passiv;
      • har du sett på maken?
    • granske, undersøke
      • vil du sjå på denne motoren?
  3. få lære, oppleve, vite;
    Døme
    • den som lever, får sjå;
    • vi får sjå korleis det går;
    • det er noko ein sjeldan ser – er vitne til;
    • du skal sjå det går nok bra
    • tenkje etter, fundere
      • la meg sjå, det er femten år sidan
    • innsjå, skjøne
      • der ser du korleis det går;
      • så langt eg kan sjå, skulle det gå bra;
      • ho er rik, ser du
    • vilje (2, ynske
      • eg ser helst at du går;
      • ikkje sjå på prisen – ikkje bry seg om prisen
  4. om utsjånad: gje inntrykk av, likjast
    Døme
    • å sjå til er han ein kraftkar
  5. refleksivt:
    Døme
    • sjå framfor seg;
    • sjå seg tid til – ha tid til
  6. i uttrykk med partikkel

Faste uttrykk

  • ikkje sjå ut
    vere fæl, underleg å sjå på
  • sjå att
    møtast på nytt, finne att
  • sjå bort ifrå
    òg: ikkje rekne med
  • sjå etter
    passe på (barna);
    leite etter (noko);
    undersøkje
    • sjå etter om nokon er heime
  • sjå fram til
    glede seg til
  • sjå gjennom
    lese fort (i ei bok, dokument)
  • sjå godt ut
    ha ein god utsjånad, verke frisk, i form
  • sjå i auga
    godta;
    vedgå
  • sjå kvarandre
    òg: møtast
  • sjå ned på
    òg: vanvørde
  • sjå opp til
    òg: setje høgt, dyrke (2
  • sjå seg føre
    gå varsamt, passe seg
  • sjå seg i stand til
    rekne seg skikka til
  • sjå seg om
    kike rundt seg; reise rundt og gjere seg kjend
  • sjå seg rundt etter
    leite etter (noko)
  • sjå seg råd til
    ha høve el råd til
  • sjå til
    syte for, passe på
    • sjå til dyra;
    • sjå til at gjestene får mat;
    • sjå til at noko går i orden
  • sjå ut
    verke, gje inntrykk av;
    òg: velje ut, plukke ut
    • det ser ut som vi kan dra no;
    • sjå ut kandidatar til oppdraget
  • sjå vekk frå
    òg: ikkje rekne med eller ta omsyn til;
    sjå bort frå
Artikkelside

samanlikne

samanlikna

verb

Tyding og bruk

stille saman for å finne innbyrdes likskap og ulikskap;
Døme
  • samanlikne norske og utanlandske tilhøve;
  • ho er stor samanlikna med bror(en) sin;
  • samanlikne avskrifta med originalen;
  • ikkje kunne samanliknast med

Faste uttrykk

  • samanliknande kulturforsking
    kulturforsking der ein samanliknar tilhøva på ulike stader (i visse periodar)
Artikkelside

predikat

substantiv inkjekjønn

Opphav

latin praedicatum

Tyding og bruk

  1. i filosofi: det som blir sagt om subjektet i ei utsegn
  2. i grammatikk: setningsledd som seier noko om subjektet, og som er samansett av verbalet og moglege utfyllingar (objekt, predikativ, adverbial) til dette
    Døme
    • i «eg gav eplet til bror min» er «gav eplet til bror min» predikat
  3. tillagd eigenskap, nærare karakteristikk
    Døme
    • eit guddomleg predikat
Artikkelside
Side 3 av 4