Nynorskordboka
vilje 2
vilja
verb
kløyvd infinitiv: -a
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum |
|---|---|---|---|
| å viljaå vilje | vil | ville | har vilja |
| perfektum partisipp | presens partisipp |
|---|---|
| inkjekjønn | |
| vilja + substantiv | viljande |
Opphav
norrønt viljaTyding og bruk
i tyding 1 sjølvstendig v, i tyding 2–5 hjelpev:
- ynskje, ha hug til;krevje (med underforstått infinitiv)
Døme
- korkje kunne eller vilje
- ordtøke:
- korleis du vil, vil eg tvert imot;
- folket vil fridom;
- ho ville at du skulle kome;
- at nokon vil seg så vondt!
- kva vil du her?
- vilje nokon til livs;
- vilje av garde, heim, ut;
- vilje forbi;
- vilje fram i verda
- perfektum partisipp:
- det var vilja verk;
- vilja drap – viljedrap
- med infinitiv etter: ynskje, ha hug til, krevje
Døme
- eg vil ha mat;
- alltid vilje vere best;
- kva vil du gjere no?
- eg vil i det lengste tru det
- om ting:
- klokka vil ikkje gå
- om (fram)tid: kome til å (bli eller gjere noko)
Døme
- det vil snart syne seg;
- dei gamle utgåvene vil ikkje kunne brukast i lag med den nye;
- dei vil eingong angre det
- i preteritum om tenkte tilfelle:
Døme
- det ville vere godt om han kom;
- kva ville du (ha) gjort?
- i ynskjande utrop:
- gjev dei ville reise!
- med avbleikt tyding
Døme
- det vil helst gå godt;
- eg vil tru at du kjem;
- det vil seie – sjå seie