Nynorskordboka
skode
skoda
verb
kløyvd infinitiv: -a
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å skodaå skode | skodar | skoda | har skoda | skod!skoda!skode! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| skoda + substantiv | skoda + substantiv | den/det skoda + substantiv | skoda + substantiv | skodande |
Opphav
norrønt skoða; samanheng med skjøneTyding og bruk
sjå etter noko;
kike, snu auga til
Døme
- skode etter ungane;
- skode inn i framtida
- i ordtøke
- ein skal ikkje skode hunden på håra – ein skal ikkje dømme etter det ytre
Faste uttrykk
- skode oversjå over, kontrollere
- skode påetter tysk, i litterært mål òg: ha ei viss meining om (noko)