Nynorskordboka
vitje
vitja
verb
kløyvd infinitiv: -a
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å vitjaå vitje | vitjar | vitja | har vitja | vitj!vitja!vitje! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| vitja + substantiv | vitja + substantiv | den/det vitja + substantiv | vitja + substantiv | vitjande |
Opphav
norrønt vitjaTyding og bruk
- gjeste, besøkje
Døme
- vitje venene sine;
- vitje hovudstaden
- sjå etter (fangstreiskap)
Døme
- vitje garna