Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 23 oppslagsord

yr 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

av yre (3; samanheng med ur (2

Tyding og bruk

  1. fint regn (til dømes or skodde), duskregn
    Døme
    • regnyr
  2. regn som syner seg langt borte, små byer i himmelleitet
  3. fint snøfall
    Døme
    • snøyr
Artikkelside

yr 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

av yre (4

Tyding og bruk

  1. Døme
    • det er som yret i ei maurtue
  2. små kvervlar i sjøflata etter ein fiskestim
Artikkelside

yr 3

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

Døme
  • hesten var yr;
  • ein yr ungdom;
  • ein yr ungjentelått;
  • yr av glede;
  • han vart så yr og rar i hovudet
Artikkelside

y 2

verb

Opphav

norrønt úa (eller kanskje ýja), berre kjent frå preteritum úði; bøyinga y, yr truleg etter kry (3

Tyding og bruk

særleg om små dyr: yrje (2, kry (3
Døme
  • det ydde med makk inni fisken
  • ofte i uttrykk med kry
    • dette kjøtet kjem til å y og kry av makk
Artikkelside

yre 3

yra

verb

Opphav

norrønt ýra; av ur (2 men med samangliding med IV yre

Tyding og bruk

  1. falle (som) yr (1, 1)
    Døme
    • det yrer av skodda
  2. syne seg som regnbyer langt borte, ele (2
  3. snø fint og tett
Artikkelside

yre 4

yra

verb

Opphav

jamfør yrje (2; i avlydshøve til aure (3

Tyding og bruk

  1. kome, strøyme på i stor, talrik mengd;
    Døme
    • det yrer og kryr av maur overalt;
    • gata yrer av folk
    • i presens partisipp:
      • ei yrande mengd;
      • eit yrande liv;
      • rommet vart snart yrande fullt
  2. om fiskestim: lage yr (2, 2);
    òg upersonleg
    Døme
    • det yrer av sildestimen
  3. om brå kjensle: strøyme gjennom kroppen;
    òg upersonleg
    Døme
    • det yrer i kroppen, i hovudet
Artikkelside

yre 5

yra

verb

Opphav

av yr (3

Tyding og bruk

øse opp, skremme, gjere uroleg
Døme
  • dei yrte bjørnen, reinen
Artikkelside

yrje 2

yrja

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

samanheng med aure (3 og yre (3 og yre (4

Tyding og bruk

    • det yr og kryr av rotter og mus
  2. ofte i presens partisipp:
    • ei yrjande mengd;
    • dei kom yrjande i tusental;
    • eit yrjande liv
  3. som adverb:
    • her var yrjande fullt
Artikkelside

musk 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

av shetlandsk musk(er) ‘dis’; samanheng med mose (1

Tyding og bruk

Artikkelside

kåt

adjektiv

Opphav

norrønt kátr

Tyding og bruk

  1. lystig og glad til sinns;
    yr, vilter
    Døme
    • vere glad og kåt;
    • kåte kalvar
  2. seksuelt lysten
    Døme
    • vere jentegalen og kåt
Artikkelside
Side 1 av 3