Nynorskordboka
mose 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein mose | mosen | mosar | mosane |
Opphav
norrønt mosi; samanheng med myrTyding og bruk
- samnemning for tre rekkjer (1 av små sporeplanter utan røter og leiingsvev
Døme
- tette veggene med mose
- som etterledd i ord som
- bjørnemose
- bladmose
- levermose
Døme
- setje seg ned i den mjuke mosen
- som etterledd i ord som
- islandsmose
- reinmose
Faste uttrykk
- gro mose påvere urørleg altfor lenge;
vere utdatert eller prega av stillstand- eg kan ikkje bli her til det gror mose på meg!
- det kjem til å gro mose på denne saka før ho kjem på trykk
- ugler i mosen(frå dansk, opphavleg ‘ulvar i myra’) noko mistenkjeleg;
noko som ikkje stemmer