Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 106 oppslagsord

vår 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt vár n

Tyding og bruk

  1. i kvardagsmål: årstid som lagar overgangen frå vinter til sommar og jamnast femner om månadene mars, april og mai
    Døme
    • sein, tidleg vår;
    • i fjor vår;
    • til våren;
    • lengte etter våren;
    • det gjekk både vinter og vårsvært lang tid
  2. i astronomi: tid frå vårjamdøger til sommarsolsnu
  3. i meteorologi: tidsrom da middeltemperaturen ligg mellom 0 og 10 °C

Faste uttrykk

  • i vår
    våren ein er inne i (eller som nyleg har vore)
    • ho skal konfirmere seg i vår

vår 2

determinativ possessiv

Opphav

norrønt várr

Tyding og bruk

  1. brukt om tilhøve som gjeld eigedom og tilhøyrsle i 1. person fleirtal; jamfør vi (2
    Døme
    • hunden vår;
    • kua vår;
    • språket vårt
    • føresett:
      • i våre dagar
    • føresett med trykk:
      • det er vår hage
  2. som substantiv:
    Døme
    • vi gjekk kvar til vårt

 2

verb

Opphav

norrønt ‘laste, klandre’

Tyding og bruk

gjere uroleg

Faste uttrykk

  • vå seg
    fæle for noko

våre

våra

verb

Opphav

norrønt vára

Tyding og bruk

kome ut

Tyding og bruk

Sjå: kome
  1. bli gjeven ut
    Døme
    • den første plata deira kom ut i vår
  2. bli kjend
    Døme
    • det som hende, må aldri kome ut
  3. stå fram;
    fortelje til andre at ein er skeiv
    Døme
    • ho kom ut som lesbisk da ho flytta heimanfrå

kulturell kapital

Tyding og bruk

Sjå: kapital
Døme
  • lesing har vore vår kulturelle kapital

anakreontisk lyrikk

Tyding og bruk

lyrikk, poesi om kjærleik, kvinner, vin, vår og song;

på våre breiddegrader

Tyding og bruk

i vår del av verda;
på våre kantar;

fru Fortuna

Tyding og bruk

Døme
  • keeperen fekk hjelp av fru Fortuna;
  • fru Fortuna stod ikkje på vår side

i vår

Tyding og bruk

denne våren, siste våren;
Sjå: vår