Nynorskordboka
topp 2
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein topp | toppen | toppar | toppane |
Opphav
norrønt toppr; samanheng med tupp (1Tyding og bruk
Døme
- vere ør i toppen – i hovudet;
- frå topp til tå
- overdel på kvinnedrakt
- øvste sjikt
Døme
- toppane i samfunnet – dei leiande
Døme
- dollarkursen nådde ein ny topp
- høgste grad, maksimum
- dette er toppen (av kva ein skal finne seg i)!
- i bunden form eintal brukt som adverb: i det høgste;maksimalt
Døme
- han får toppen 10 prosent av røystene
Faste uttrykk
- gå til toppsmed genitiv etter til;
nå toppen;
vinne (3, 1) - liggje på topp(mellom dei) best(e)
- på toppen avi tillegg til
- ti på toppdei ti mest populære
- toppen av isfjelletòg overf: det ein kan registrere når det meste er løynt
- toppen på kransekakaòg overf: det beste, det som kjem til slutt
- vere på toppkjenne maksimum av velvære