Nynorskordboka
vår 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein vår | våren | vårar | vårane |
Opphav
norrønt vár nTyding og bruk
- i kvardagsmål: årstid som lagar overgangen frå vinter til sommar og jamnast femner om månadene mars, april og mai
Døme
- sein, tidleg vår;
- i fjor vår;
- til våren;
- lengte etter våren;
- det gjekk både vinter og vår – svært lang tid
- i astronomi: tid frå vårjamdøger til sommarsolsnu
- i meteorologi: tidsrom da middeltemperaturen ligg mellom 0 og 10 °C
Faste uttrykk
- i vårdenne våren, siste våren