Avansert søk

Nynorskordboka 11 oppslagsord

storme

storma

verb

Opphav

Tyding og bruk

blåse sterkt
Døme
- det regna og storma
- i presens partisipp:
  stormande vêr
- i presens partisipp: ofseleg, kjenslefylt
  stormande kjærleik;
  gjere stormande kur til nokon;
  stormande jubel;
  gjere stormande lykke
fare (2, renne (4;
skunde
Døme
- alle mann storma fram, ut
- ta med storm(åtak)
  storme stillingane til fienden;
  politiet storma det okkuperte huset;
  publikum storma sperringane
- kome stormande

utgang

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det å gå ut (frå eit hus, rom);
det å forlate noko (og dermed gå inn i eller byrje på noko nytt)
Døme
- spele til utgang – i kyrkje e l;
- Herren vare din inngang og din utgang – dvs til og frå jordelivet, brukt i dåpsbøna;
- hopparen hadde fin utgang frå hoppet;
- farten på prosjektilet like etter utgangen
stad der ein går ut
Døme
- storme mot utgangen;
- sperre utgangen;
- utgang bak – på buss e l
slutt (1;
ende (1;
utfall, resultat
Døme
- innan utgangen av året;
- verselinja har kvinneleg (s d), mannleg (s d) utgang;
- saka fekk ein lykkeleg utgang;
- utgangen vart at …
i bridge: avslutta serie med spel
Døme
- ha utgang – ha poeng nok til å vinne ein omgang
i typografi: kort sluttlinje i eit avsnitt

styrte

styrta

verb

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

falle, rase, strøyme (ned)
Døme
- flyet styrta i havet;
- styrte ned;
- elva styrta utfor stupet
tømme, slå ut med fart
Døme
- styrte lasset i fyllinga
- kaste, støyte ned
  styrte nokon i avgrunnen
- felle (3
  styrte regjeringa
- kaste (2
  styrte ein i ulykka;
  styrte seg ut i dristige spekulasjonar
fare (2, storme
Døme
- styrte på dør
falle om
Døme
- han gjekk til han styrta
- døy brått;
  sjølvdaude
  kua styrta på båsen

ruske

ruska

verb

Opphav

jamfør norrønt ryskja

Tyding og bruk

rive, riste eller nappe i noko eller nokon
Døme
- ruske nokon vaken;
- han ruskar i døra;
- vinden ruskar i trea;
- ho ruska han i håret
om vêr: storme, rase
Døme
- det ruskar ute

Faste uttrykk

ruske opp i
rydde opp i, få skikk på

buse 2

busa

verb

Opphav

av lågtysk busen ‘svire’; samanheng med bus (

Tyding og bruk

storme, ruse fram (utan å tenkje seg om)

Døme

buse fram;
buse på

Faste uttrykk

buse ut
seie, sleppe or seg noko i tankeløysa
ho kunne ikkje buse ut med kva som helst

druse 3

drusa

verb

Tyding og bruk

kaste eller sparke hardt og målretta;
dryle (1)
Døme
- han druste ballen opp i vinkelen;
- druse til broren sin
slå eller sparke hardt;
støyte (1);
dryle (2)
Døme
- druse til ballen
falle tungt;
dumpe (1, 1), deise (1)
Døme
- druse i bakken;
- i neste augeblink druste det mektige dyret ned i sjøen igjen
storme fram;
ruse (3, 1), styrte (3);
peise (1, 2) på
Døme
- vi druser i veg;
- bandet druste til med ein god gammal slager
drysje (2, 2), drysse (1) drjose
Døme
- det druste halm ned på henne;
- glitteret druste ned på papiret

forsere

forsera

verb

Opphav

frå fransk ‘tvinge’; samanheng med forse

Tyding og bruk

auke farten på;
skunde, presse fram
Døme
- forsere arbeidet;
- skeiseløparen forserer i svingen
trengje gjennom eller inn i;
passere, storme
Døme
- forsere muren;
- forsere hindringar;
- forsere grensa

ruse 3

rusa

verb

Tyding og bruk

storme fram;
styrte (1)
Døme
- keeperen rusa ut og tok ballen;
- han har rusa ned frå taket
gje ein motor høgt turtal utan å ta ut drivkraft
Døme
- ho rusa motoren

styrme

styrma

verb

Opphav

norrønt styrma; av storm

Tyding og bruk

storme (2), strøyme til

rushe

rusha

verb

Uttale

røsˋje

Opphav

Tyding og bruk

skunde på, setje fart i;

storme framover

Døme

vi vil ikkje rushe saka gjennom;
dei rusha gjennom løypene

Side 1 av 2

Resultat per side: