Nynorskordboka
storm
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein storm | stormen | stormar | stormane |
Opphav
norrønt stormrTyding og bruk
- sterk vind med styrke på 20,8–32,6 m/s (9–11 på Beauforts vindskala)
Døme
- hauststorm;
- snøstorm;
- vinterstorm;
- blåse liten, full, sterk storm
- ofseleg, ofte høglydt reaksjon
Døme
- ein storm av fagnad, protestar
- avgjerande, brått og ofseleg åtak
Døme
- ta stillingane til fienden med storm;
- ta publikum med storm – vinne publikum for seg snøgt og fullstendig
Faste uttrykk
- ri stormen av
- kome gjennom ein storm med å liggje på vêret
- ri av ein storm
- klare seg gjennom vanskar
- ministeren reid stormen av
- storm i eit vassglasstort oppstyr eller stor røre utan grunn