Nynorskordboka
forse
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein forse | forsen | forsar | forsane |
Opphav
frå fransk ‘styrke’Tyding og bruk
sterk side;
styrke, spisskompetanse
Døme
- ha sin forse i eit fag;
- solid forsvarsspel har alltid vore den store forsen til laget