Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
31 treff

Nynorskordboka 31 oppslagsord

ståke

ståka

verb

Opphav

kanskje av lågtysk stoken ‘stikke, støyte’

Tyding og bruk

  2. ha det travelt;
    Døme
    • ha mykje å ståke med
Artikkelside

trysje

trysja

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

av tros

Tyding og bruk

  1. knekkje (1) eller bryte i små stykke
    Døme
    • trysje pinnar;
    • ho truste kvistane på busken
  2. bli broten;
    Døme
    • kvisten trys
  3. fjerne eller samle opp trebitar;
    Døme
    • trysje ved;
    • trysje vollen
  4. Døme
    • det trys med makk
  5. drive på med ofse;
    Døme
    • kva trys du med?
Artikkelside

styre 2

styra

verb

Opphav

norrønt stýra, i tyding 5 innverknad frå I styr

Tyding og bruk

  1. Døme
    • styre eit skip;
    • styre stega sine;
    • styre samfunnsutviklinga;
    • styre til lands;
    • styre unna dei verste hola i vegen;
    • styre unna vanskane
    • perfektum partisipp:
      • elektronisk styrt bensininnsprøyting
  2. Døme
    • styre rike og land;
    • styre huset for ein
    • leie (3
      • styre verksemda med fast hand
    • i grammatikk: ta attåt seg, krevje ei viss form av eit tilknytt ord
      • til styrer genitiv i norrønt
  3. ha under kontroll
    Døme
    • styre sinnet sitt;
    • no må du prøve å styre deg
  4. halde ei viss lei;
    Døme
    • båten styrte utover
  5. gjere bråk, vere uroleg;
    Døme
    • styre og ståke

Faste uttrykk

  • styre med
    ordne eller stelle med
Artikkelside

rase 2

rasa

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt rasa

Tyding og bruk

  1. (gå i oppløysing og) gli ut eller styrte ned;
    rause nedover
    Døme
    • vegen rasa ut;
    • muren rasa saman
  2. i overført tyding: falle kraftig
    Døme
    • folketalet i bygda rasa nedover
  3. fare vilt fram;
    herje, ståke
    Døme
    • rase rundt i bil;
    • stormen rasar
  4. vere sint;
    skjelle og smelle;
    jamfør rasande (1)
    Døme
    • rase mot styresmaktene;
    • ho gret og rasa

Faste uttrykk

  • rase frå seg
    herje fælt og så falle til ro
    • ungdomane måtte få rase frå seg;
    • stormen har rasa frå seg
Artikkelside

ståk

substantiv inkjekjønn

Opphav

av ståke

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ståk og larm;
    • det vart mykje ståk og bråk
  2. Døme
    • ståk og styr
Artikkelside

sjaue

sjaua

verb

Opphav

av sjau

Tyding og bruk

  1. arbeide hardt;
    kave (med å flytte noko)
    Døme
    • sjaue på bryggja
  2. bråke, larme, ståke
Artikkelside

maske 4

maska

verb

Opphav

av mase

Tyding og bruk

  1. drive eller pusle med
    Døme
    • ho sat og maska med noko
Artikkelside

braske

braska

verb

Opphav

samanheng med norrønt brasta ‘braute, skryte’

Tyding og bruk

  2. gjere seg til
Artikkelside

balere

balera

verb

Uttale

baleˊre

Opphav

av eldre nederlandsk bal(l)eren ‘danse, trampe, ståke’, av gammalfransk baler ‘danse’; samanheng med ball (2

Tyding og bruk

  1. streve (bråkande)
  2. Døme
    • banne og balere
Artikkelside

glamre

glamra

verb

Opphav

norrønt glamra; av glam (2

Tyding og bruk

Artikkelside
Side 1 av 4