Avansert søk

Nynorskordboka 14 oppslagsord

knurre

knurra

verb

Opphav

lydord; samanheng med knarre

Tyding og bruk

særleg om dyr: gje frå seg ein murrande lyd (i sinne)
Døme
- hunden knurrar
- brukt som adjektiv:
  knurrande hundar
i overført tyding: gje uttrykk for misnøye;
mukke, protestere
Døme
- knurre mot styresmaktene

murre

murra

verb

Opphav

norrønt murra, i tydinga ‘knurre’ samanheng med tysk murmeln ‘mumle’; jamfør mure (

Tyding og bruk

knurre, brumme (av misnøye);
mukke (2
Døme
- folk murra mot skatteauken
krisle, krible (1), verkje (2)
Døme
- det murra i hovudet

kny 2

verb

Opphav

jamfør norrønt gnýja ‘bråke, dure’ og gnyðja ‘knurre’

Tyding og bruk

uttrykkje misnøye;

mukke (, klage (, 1)

Døme

lide utan å kny

knurring

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å knurre (1)
Døme
- iltre bjeff og knurring
i overført tyding: det å knurre (2);
murring
Døme
- mellom dei frammøtte var det ein del knurring

knarre

knarra

verb

Opphav

samanheng med gnarre og knurre

Tyding og bruk

vere gretten

knurr 2

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

det å knurre (1)
Døme
- eit rasande knurr
i overført tyding: det å knurre (2)
Døme
- knurr og misnøye

gnarre

gnarra

verb

Opphav

samanheng med gnaure; knarre og nare

Tyding og bruk

blåse veikt og svalt
knurre, småskjenne, vere sur

græle 2

græla

verb

Opphav

truleg lydord; samanheng med gryle

Tyding og bruk

blåse veikt
knurre;
syte (2
fare ofseleg fram
kare til seg;
ete grådig

grymje

grymja

verb

Opphav

samanheng med gram (

Tyding og bruk

Døme

bjørnen grym;
kallen grumde mot ungane

snerre

snerra

verb

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

om visse dyr: flekkje tenner og knurre
Døme
- hunden snerra
snakke innbite og utydeleg;
glefse (2
Døme
- ho berre snerra noko til svar

Side 1 av 2

Resultat per side: