Nynorskordboka
snerre
snerra
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å snerraå snerre | snerrar | snerra | har snerra | snerr!snerra!snerre! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| snerra + substantiv | snerra + substantiv | den/det snerra + substantiv | snerra + substantiv | snerrande |
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
- om visse dyr: flekkje tenner og knurre
Døme
- hunden snerra
- snakke innbite og utydeleg;
Døme
- ho berre snerra noko til svar