klemme 2
klemma
verb
Opphav
frå lågtysk; jamfør klemre og klammeTyding og bruk
- trykkje, presse noko hardt saman så det endrar form
Døme
- klemme fingeren i dørsprekken;
- klemme flat;
- klemme kakene i posen;
- skoen klemmer
- gje ein klem (1);
Døme
- kysse og klemme
- tyngje ned, vere tungt
Døme
- noko klemmer for brystet
Faste uttrykk
- klemme i vegsetje i gang
- klemme pådrive på, henge i
- klemme til
- setje hardt i gang, leggje i veg med stor innsats
- slå til nokon