Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 44 oppslagsord

bø 3

interjeksjon

Tyding og bruk

  1. lydord når ein vil skremme nokon, særleg ungar
    Døme
    • bø! sa ho med djup røyst
  2. lydord for ku- og særleg kalverauting
    Døme
    • bø! rauta kalvane i kor
Artikkelside

bø 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

av bø (3

Tyding og bruk

ord ein seier når ein vil skremme nokon, særleg ungar
Døme
  • eg blir ikkje skremd av eit bø!
Artikkelside

avskrekke

avskrekka

verb

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

Døme
  • vêret avskrekka oss;
  • bli avskrekka av den høge prisen
Artikkelside

yre 5

yra

verb

Opphav

av yr (3

Tyding og bruk

øse opp, skremme, gjere uroleg
Døme
  • dei yrte bjørnen, reinen
Artikkelside

vit, vett 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt vit; av vite

Tyding og bruk

  1. (praktisk) forstand, skjøn;
    Døme
    • få vit;
    • ha godt vit;
    • snakke som ein har vit til – oftast: seie (noko) tankelaust;
    • bruke vitet;
    • ta til vitet;
    • skremme vitet av nokon;
    • det leita på vitet
  2. fullt medvit; til skilnad frå uvit

Faste uttrykk

  • gå frå vitet
    bli galen
  • utor von og vit
    meiningslaust
Artikkelside

vettskremme, vitskremme

vettskremma, vitskremma

verb

Opphav

av skremme (2

Tyding og bruk

gjere heilt sanselaus av redsle;
særleg i perfektum partisipp:
Døme
  • bli vitskremd av redsle;
  • ein vitskremd unge
Artikkelside

true, truge 3

trua, truga

verb

Opphav

norrønt þrúga

Tyding og bruk

  1. tvinge, nøyde, presse (nokon) med hjelp av skremsler eller hard pågang;
    kome med trugsmål (mot);
    gjere redd (med vilje), skremme
    Døme
    • truge ein med kniv, med represaliar;
    • truge ein til å bli med;
    • truge med streik, med å gå av;
    • truge til seg pengar;
    • truge pengar av ein;
    • truge seg fram;
    • han både lokka og truga
    • hytte (som trugsmål)
      • true med neven, handa
    • nøyde, tvinge (2
      • true i seg maten;
      • true på ein varer;
      • dei laut trugast til bords
  2. vere ein (nær) fare (for);
    verke farleg (for)
    Døme
    • fienden trugar landet;
    • landet er truga av krise;
    • fleire hus var truga av brannen;
    • stoda hans er truga;
    • sigeren var aldri truga;
    • det trugar med regn

Faste uttrykk

  • truge med
    upers: sjå ut til eller vere nær ved
    • huset trugar med å rase saman
Artikkelside

støkke 2, støkkje

støkka, støkkja

verb

Opphav

norrønt støkkva; kausativ til I støkke

Tyding og bruk

  1. setje støkk i;
    skremme opp;
    Døme
    • støkke ein hare;
    • støkke fisk
  2. bryte, støyte stykke av
    Døme
    • støkke sund
Artikkelside

stygge 3, styggje

stygga, styggja

verb

Opphav

norrønt styggja

Tyding og bruk

skape redsle eller mothug i;
støyte frå seg;
Døme
  • han stygde dei frå seg

Faste uttrykk

  • stygge folk av
    vekkje uvilje hos folk
Artikkelside

smelle 1

substantiv hokjønn

Opphav

samanheng med smelle (2

Tyding og bruk

  1. plante av slekta Silene i nellikfamilien
  2. reiskap til å få fram ein skrellande eller smellande lyd med
    Døme
    • skremme fuglen med ei smelle
Artikkelside
Side 3 av 5