Nynorskordboka
stygge 3, styggje
stygga, styggja
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å styggaå stygge | stygger | stygde | har stygd | stygg! |
har stygt | ||||
å styggjaå styggje | styggjer | har stygd | ||
har stygt |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
stygd + substantiv | stygd + substantiv | den/det stygde + substantiv | stygde + substantiv | styggande |
stygt + substantiv | ||||
stygd + substantiv | styggjande | |||
stygt + substantiv |
Opphav
norrønt styggjaTyding og bruk
Døme
- han stygde dei frå seg
Faste uttrykk
- stygge folk avvekkje uvilje hos folk