Nynorskordboka
skremme 2
skremma
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å skremmaå skremme | skremmer | skremde | har skremt | skrem! |
| skremte |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| skremd + substantiv | skremt + substantiv | den/det skremde + substantiv | skremde + substantiv | skremmande |
| skremt + substantiv | den/det skremte + substantiv | skremte + substantiv | ||
Opphav
jamfør norrønt skræmast ‘rømme bort frå ein’Tyding og bruk
- gjere redd;setje støkk i
Døme
- du skremmer ikkje meg
- brukt som adjektiv
- eit skremmande syn
- få til å flytte seg;
Døme
- skremme bort villdyr
Faste uttrykk
- skremme oppjage opp;
støkkje (1)