Artikkelside

Nynorskordboka

vit, vett 2

substantiv inkjekjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
eit vett	vettet	vett	vetta
eit vit	vitet	vit	vita

Opphav

norrønt vit; av vite

Tyding og bruk

(praktisk) forstand eller skjøn;
fornuft (1)
Døme
- få vit;
- bruke vitet;
- ta til vitet;
- ha godt vit;
- snakke som ein har vit til;
- skremme vitet av nokon;
- det leita på vitet
- - bondevit
  - næringsvit
  - sjøvit
fullt medvit;
til skilnad frå uvit

Faste uttrykk

frå vitet
utan evne til å tenkje eller handle rasjonelt
støyen kunne få kven som helst til å gå frå vitet
miste vitet
bli galen;
gå frå forstanden;
gå frå vitet
ugjerninga plaga han så han var ved å miste vitet
ta til vitet
tenkje seg om;
bli meir fornuftig