Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
Ett treff

Nynorskordboka 16 oppslagsord

røvar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. person som røvar frå andre;
  2. Døme
    • din vesle røvar!

Faste uttrykk

  • falle blant røvarar
    kome i dårleg selskap;
    hamne mellom folk som utnyttar ein
  • halvstudert røvar
    person som ikkje har grundig utdanning i faget sitt
  • politi og røvar
    • barneleik der den eller dei som er politi, skal fange røvarane
      • ungane leikar politi og røvar
    • ordensmakt og lovbrytar
      • etterforskinga var eit kappløp mellom politi og røvar
Artikkelside

røve

røva

verb

Opphav

frå dansk, samanheng med rov, jamfør norrønt reyfa; tyding frå lågtysk

Tyding og bruk

ta eller føre bort med makt;
Døme
  • røve fuglereir;
  • han røva kyrkjesølvet;
  • dei røva kvinner og barn
Artikkelside

politi og røvar

Tyding og bruk

Sjå: politi, røvar
  1. barneleik der den eller dei som er politi, skal fange røvarane
    Døme
    • ungane leikar politi og røvar
  2. ordensmakt og lovbrytar
    Døme
    • etterforskinga var eit kappløp mellom politi og røvar
Artikkelside

halvstudert røvar

Tyding og bruk

person som ikkje har grundig utdanning i faget sitt;
Artikkelside

landevegsrøvar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som ranar (2 folk langs landevegen;
jamfør røvar (1)
Døme
  • landevegsrøvarar herja på den aude strekninga
Artikkelside

ferd

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt ferð; samanheng med fare (2

Tyding og bruk

  1. Døme
    • byferd;
    • granskingsferd;
    • måneferd;
    • gjere ei ferd;
    • lykke på ferda!
  2. Døme
    • gje seg, ta i ferd med – byrje med;
    • reven har vore på ferd(e) – har vore ute, har fare (og gjort gale);
    • kva er på ferde? – kva står på?, kva har hendt?, kva gjeld det?
    • det er fare (el. noko gale) på ferd(e);
    • det er mykje på ferd(e) (til stell) – noko uvanleg (stort, lite, fælt e l)
  3. manér, fakte, strek
    Døme
    • hans milde ferd;
    • vere høvisk i all si ferd;
    • kva er dette for ferd(er)!
    • fare med fante-, galne-, gape-, røvar-, toske-, tull-ferd(er)
  4. (dyre)spor
    Døme
    • ferder etter bjørn
  5. Døme
    • brudeferd;
    • gravølsferd
  6. Døme
    • ei ferd med vatn

Faste uttrykk

  • fare siste ferda
    bli ført til grava
  • vere i ferd med
    vere i gang med, drive med, skulle til (å gjere)
    • arbeidsmarknaden er i ferd med å bli for stram;
    • departementet er i ferd med å utarbeide reglar;
    • tida er i ferd med å endre seg
Artikkelside

fribytar

substantiv hankjønn

Opphav

etter lågtysk vributer ‘person som har fridom til å ta bytte’

Tyding og bruk

  1. person som røvar handelsskip (i krigstid);
  2. person som opptrer på eiga hand
    Døme
    • ein religiøs fribytar
Artikkelside

banditt

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå italiensk , opphavleg bandito ‘forvist, bannlyst’; samanheng med bann

Tyding og bruk

  1. person som handlar mot lover (1, normer eller reglar, ofte som medlem av bande (1, 1);
    Døme
    • mordarar og bandittar
  2. i overført tyding: person som ter seg ureieleg eller trugar til seg gode
    Døme
    • din banditt!
Artikkelside

halvstudert

adjektiv

Tyding og bruk

som ikkje har fullført ei utdanning

Faste uttrykk

  • halvstudert røvar
    person som ikkje har grundig utdanning i faget sitt
Artikkelside

ribbung

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt ribbungr, ‘røvar’

Tyding og bruk

tilhengjar av ein opprørsflokk på Austlandet 1219–1227
Artikkelside
Side 1 av 2