Nynorskordboka
ekspedisjon
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein ekspedisjon | ekspedisjonen | ekspedisjonar | ekspedisjonane |
Opphav
frå latinTyding og bruk
- det å ekspedere eller bli ekspedert
Døme
- ekspedisjon av gods
- større ferd med vitskapleg eller militært føremål;gruppe med deltakarar på ei slik ferd
Døme
- leie ein ekspedisjon til Sørpolen;
- leggje ut på ekspedisjon;
- ein militær ekspedisjon;
- ein fransk ekspedisjon med fem medlemer
- som etterledd i ord som
- forskingsekspedisjon
- polarekspedisjon
- avdeling, kontor, rom eller bygg der eit føretak eller ein organisasjon tek imot publikum
Døme
- arbeide i ekspedisjonen
- føretak som driv med sending av varer