Nynorskordboka
røvar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein røvar | røvaren | røvarar | røvarane |
Tyding og bruk
- person som røvar frå andre;
- som etterledd i ord som
- landevegsrøvar
- sjørøvar
- vrakrøvar
Døme
- din vesle røvar!
Faste uttrykk
- falle blant røvararkome i dårleg selskap;
hamne mellom folk som utnyttar ein - halvstudert røvarperson som ikkje har grundig utdanning i faget sitt
- politi og røvar
- barneleik der den eller dei som er politi, skal fange røvarane
- ungane leikar politi og røvar
- ordensmakt og lovbrytar
- etterforskinga var eit kappløp mellom politi og røvar