Artikkelside

Nynorskordboka

røve

røva

verb
Bøyningstabell for dette verbet
infinitivpresenspreteritumpresens perfektumimperativ
å røvaå røverøvarrøvahar røvarøv!røva!røve!
Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipppresens partisipp
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden formfleirtal
røva + substantivrøva + substantivden/det røva + substantivrøva + substantivrøvande

Opphav

frå dansk, samanheng med rov, jamfør norrønt reyfa; tyding frå lågtysk

Tyding og bruk

ta eller føre bort med makt;
Døme
  • røve fuglereir;
  • han røva kyrkjesølvet;
  • dei røva kvinner og barn