Avansert søk

33 treff

Bokmålsordboka 15 oppslagsord

intervall

substantiv intetkjønn

Opphav

fra latin , av inter- og vallum ‘voll’; jamfør inter-

Betydning og bruk

  1. Eksempel
    • riene kom med korte intervaller
  2. avgrenset del eller område
    Eksempel
    • måle energifordelingen i intervallet 40–4000 V
  3. høydeforskjell mellom to toner
    Eksempel
    • intervallet mellom e og f er en halv tone

duodesim, duodesime

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

  1. intervall (3) på tolv diatoniske tonesteg
  2. tolvte tonetrinn i en diatonisk skala

undesim, undesime

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

  1. intervall (3) på elleve diatoniske tonesteg
  2. ellevte tonesteg i en diatonisk skala

prosentil

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

i statistikk: grenseverdi mellom to intervall i en datamengde som er delt i hundre og ordnet i stigende rekkefølge;

none

substantiv hankjønn

Opphav

av latin nonus ‘niende’

Betydning og bruk

  1. niende tone over grunntonen i en diatonisk skala
  2. intervall (3) på ni toner

ters 1

substantiv hankjønn

Opphav

fra tysk; av latin tertius ‘den tredje’

Betydning og bruk

  1. i musikk intervall på tre tonetrinn;
    i musikk det øverste av tre tonetrinn
  2. i fekting: hogg eller støt i høyde med ansiktet mot motstanderens høyre side

kvart 1

substantiv hankjønn

Opphav

av latin quartus ‘fjerde’

Betydning og bruk

  1. Eksempel
    • en kvart av formuen;
    • en kvart av verdens befolkning
  2. om klokkeslett: 15 minutter før eller etter en hel time
    Eksempel
    • klokka kvart over ett;
    • vi må gå kvart på fire
  3. fjerde tone i en diatonisk skala;
    intervall som svarer til tre trinn i en tonerekke
  4. a-streng på fiolin eller fele
  5. i fekting: hogg eller støt mot høyre side på motstanderen og den tilsvarende paraden

halvtone

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

  1. i fotografi og malerkunst: mellomtone i fargen som danner overgang fra lys til skygge;
    gråtone mellom svart og hvitt
  2. i musikk: minste intervall i det diatoniske tonesystemet (i dur- og mollskala);

sekund 1

substantiv hankjønn

Opphav

fra latin ‘neste, annen’

Betydning og bruk

tonen over en anslått tone eller over grunntonen;
intervall på to trinn

kvint

substantiv hankjønn

Opphav

av latin quintus ‘femte’

Betydning og bruk

  1. femte tonetrinn i en diatonisk skala;
    intervall som svarer til fire trinn i en diatonisk tonerekke
  2. høyeste streng på en fiolin
  3. i fekting: hogg eller støt rettet lavt mot venstre side;

Nynorskordboka 18 oppslagsord

intervall

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin , av inter- og vallum ‘voll’; jamfør inter-

Tyding og bruk

  1. Døme
    • filmutstyr som tek bilete med faste intervall
  2. avgrensa del eller område
    Døme
    • intervallet mellom 0 °C og –10 °C
  3. avstand i tonehøgd mellom to tonar
    Døme
    • ein oktav er eit intervall på åtte tonar

undesim, undesime

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. intervall (3) på elleve diatoniske tonesteg
  2. ellevte tonesteg i ein diatonisk skala

duodesim, duodesime

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. intervall (3) på tolv diatoniske tonesteg
  2. tolvte tonesteg i ein diatonisk skala

prosentil

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

i statistikk: grenseverdi mellom to intervall i ei datamengd som er delt i hundre og ordna i stigande rekkjefølgje;
Døme
  • den femtiande prosentilen er den same som medianen

none

substantiv hankjønn

Opphav

av latin nonus ‘niande’

Tyding og bruk

  1. niande tone over grunntonen i ein diatonisk skala
  2. intervall (3) på ni tonar

halvtone

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. i fotografi og målarkunst: mellomtone i fargen som dannar overgang frå lys til skugge;
    gråtone mellom svart og kvitt
  2. i musikk: minste intervall i det diatoniske tonesystemet (i dur- og mollskala);

desim, desime

substantiv hankjønn

Opphav

av latin decima, femininum av decimus ‘tiande’

Tyding og bruk

  1. tiande tonesteg i ein diatonisk skala

kvint

substantiv hankjønn

Opphav

av latin quintus ‘den femte’

Tyding og bruk

  1. femte tonesteg i ein diatonisk skala;
    intervall som svarer til fire steg i ei diatonisk tonerekkje
  2. høgaste streng på ein fiolin
  3. i fekting: hogg eller støyt retta lågt mot venstre side;

frå 1, ifrå

preposisjon

Opphav

norrønt frá, ífrá; same opphav som fram

Tyding og bruk

  1. brukt for å gje utgangspunkt ved stad eller rom;
    med utgangspunkt i
    Døme
    • reise frå Bodø;
    • trafikken frå fjellet;
    • kome frå jobb;
    • samle seg frå alle kantar;
    • frå kontoret ser eg heile byen
    • brukt som adverb
      • sparke frå;
      • båten driv frå
  2. ved (måling av) utgangspunktet for strekning, område, storleik, intervall
    Døme
    • frå Lindesnes til Nordkapp;
    • frå ende til annan;
    • frå topp til tå;
    • frå hand til munn;
    • 20 m frå huset;
    • prisar frå 10 kr og oppover;
    • frå dei eldste til dei yngste
  3. ved utgangspunktet for tid
    Døme
    • frå 1. mai til 1. juli;
    • frå gammalt av;
    • frå da av tok eg heller bussen enn å gå;
    • frå først til sist;
    • frå først av var det slik;
    • frå æve til æve
  4. ved utvikling, endring
    Døme
    • vekse frå gut til mann;
    • frå det kjende til det ukjende
  5. med opphav, årsak, grunnlag eller kjelde i
    Døme
    • vere frå landet;
    • stamme frå apane;
    • funn frå Egypt;
    • boka hennar frå 1959;
    • snøen frå i fjor;
    • helse frå nokon;
    • ordre frå høgaste hald;
    • arve frå ein onkel;
    • få hjelp frå vener;
    • høyre sladder frå nokon;
    • blø frå såret;
    • snakke frå levra;
    • fritt omsett frå tysk
    • brukt som adverb
      • ein kan lure kvar dette kjem frå
  6. med fjerning, åtskiljing, skilje eller avstand i høve til
    Døme
    • reise frå gard og grunn;
    • han reiste seg frå stolen;
    • rømme frå fengselet;
    • vere borte frå arbeidet;
    • setje frå seg nøklane;
    • bordet står noko frå veggen;
    • halde nokon frå å gjere noko;
    • ta ei klokke frå kvarandre;
    • vere skild frå nokon;
    • seie frå seg retten;
    • kople av frå maset;
    • sovne frå lyset
    • brukt som adverb
      • dei skadelidne må melde frå;
      • denne summen skal du trekkje frå

Faste uttrykk

  • falle frå
    • døy
    • forlate, svikte;
      slutte
  • frå eller til
    utan stor skilnad i den eine eller andre retninga
    • vi kan ikkje gjere stort frå eller til
  • frå seg
    ukontrollert, styrlaus, galen; i uvit
    • dei vart frå seg av sinne
  • frå tid til anna
    somtid, av og til
    • slike ting skjer frå tid til anna
  • frå vitet
    utan evne til å tenkje eller handle rasjonelt
    • støyen kunne få kven som helst til å gå frå vitet
  • frå … til …
    brukt til å syne spenn i tid, omfang eller anna
    • utstillinga er open frå laurdag til måndag;
    • isen er frå ti til tjue cm tjukk
  • gå ut frå
    byggje på, rekne med (noko)
    • gå ut frå at alt er rett
  • til og frå
    fram og tilbake
  • til skilnad frå
    ulikt, i motsetnad til
    • til skilnad frå foreldra bryr ikkje dei unge seg om å kjøpe hus
  • til å kome frå
    brukt for å uttrykkje at ein ikkje kan unngå noko
    • det er ikkje til å kome frå at språk kan vere vanskeleg
  • vekse frå
    bli for stor for
    • slikt hadde dei vakse frå

oktav

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin ‘den åttande’

Tyding og bruk

  1. i musikk: åttande tone i ein diatonisk skala
  2. i musikk: intervall på åtte steg
  3. parade (3) i fekting

Faste uttrykk