Nynorskordboka
ters 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein ters | tersen | tersar | tersane |
Opphav
av tysk Terz; av latin tertia, tertius ‘den tredje’Tyding og bruk
- i musikk: intervall (3) på tre tonesteg
- i musikk: tredje tonesteg i diatonisk skala;det øvste av tre tonesteg
- nest djupaste strengen på ei fele;jamfør kvart (1, 5) og kvint (2)
- i fekting: hogg eller støyt i høgd med andletet mot den høgre sida til motstandaren