Nynorskordboka
kvint
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kvint | kvinten | kvintar | kvintane |
Opphav
av latin quintus ‘den femte’Tyding og bruk
- femte tonesteg i ein diatonisk skala;intervall som svarer til fire steg i ei diatonisk tonerekkje
- høgaste streng på ein fiolin
- i fekting: hogg eller støyt retta lågt mot venstre side;jamfør kvart (1, 6) og ters (1, 4)