Nynorskordboka
parade
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein parade | paraden | paradar | paradane |
Opphav
gjennom fransk, frå spansk; opphavleg av latin parare ‘førebu’Tyding og bruk
- mønstring (2) eller framvising, særleg ved festlege og høgtidelege høve
Døme
- dei militære leia paraden;
- ein parade av skuleelevar;
- festivalen vart opna med ein parade gjennom Storgata
- som etterledd i ord som
- militærparade
- prideparade
- om eldre forhold: straff i skulen eller militæret i form av ekstra tidleg frammøte
Døme
- elevane fekk parade og måtte møte ein time tidlegare
- avverjande rørsle, støyt eller slag i sport
- i riding: brå stogg eller bremsing av hest som er i stor fart