Avansert søk

Bokmålsordboka 2 oppslagsord

genuin

adjektiv

Uttale

genu-iˊn

Opphav

fra latin ‘medfødt, ekte’; av genus

Betydning og bruk

naturlig, medfødt;

ekte (, uforfalsket

Eksempel

genuine grunnstoffer;
genuin interesse;
genuine behov

alvorlig

adjektiv

Uttale

alvoˊrlig

Betydning og bruk

som uttrykker ens sanne, genuine mening eller hensikt;
oppriktig, ærlig, seriøs
Eksempel
- et alvorlig forsøk
- brukt som adverb:
  alvorlig talt, dette går ikke an;
  ikke bli tatt alvorlig;
  snakke alvorlig sammen
som er preget av alvor (2) og aktelse;
streng (2, dyster, høytidelig
Eksempel
- legge ansiktet i alvorlige folder;
- et alvorlig tema;
- et alvorlig ansikt;
- en alvorlig mine
- brukt som adverb:
  se alvorlig på noen
som kan få store negative konsekvenser;
farlig, skjebnesvanger
Eksempel
- en alvorlig utvikling;
- en alvorlig sykdom;
- et alvorlig problem
- brukt som adverb:
  være alvorlig skadd
graverende, stor
Eksempel
- være i alvorlige vansker;
- ha alvorlige betenkeligheter;
- en alvorlig anklage;
- en alvorlig feil

Nynorskordboka 2 oppslagsord

genuin

adjektiv

Uttale

genu-iˊn

Opphav

frå latin ‘medfødd, ekte’; av genus

Tyding og bruk

ekte (, uforfalska;

medfødd, opphavleg, naturleg

Døme

genuin dialekt;
genuin uttale;
genuin interesse

alvorleg

adjektiv

Uttale

alvoˊrleg

Tyding og bruk

som syner eller uttrykkjer eins sanne, genuine mål eller meining;
verkeleg, ærleg
Døme
- eit alvorleg forslag
- brukt som adverb:
  meine det alvorleg;
  ikkje ta ein alvorleg
som er prega av alvor (2) og vyrdnad;
stø (3, streng (2, alvorsam
Døme
- ein alvorleg mann;
- eit alvorleg tema;
- snakke med alvorleg stemme
- brukt som adverb:
  sjå alvorleg på nokon
som kan få store, negative følgjer;
lagnadstung;
farleg
Døme
- ein alvorleg sjukdom;
- ei alvorleg sak;
- ei alvorleg ulykke
- brukt som adverb:
  vere alvorleg skadd
graverande, stor
Døme
- ein alvorleg påstand;
- gjere ein alvorleg feil;
- ha alvorlege bekymringar