Nynorskordboka
opphavleg, opphaveleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| opphaveleg | opphaveleg | opphavelege | opphavelege |
| opphavleg | opphavleg | opphavlege | opphavlege |
Opphav
norrønt upphafligr ‘som ein byrjar med’; jamfør opphavTyding og bruk
- som fanst i byrjinga;jamfør original (2, 1)
Døme
- gå ut ifrå den opphavlege teksten
- brukt som adverb: frå først av;i byrjinga
Døme
- opphavleg var det 30 elevar i klassa, no er det berre 25