Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
20 treff

Bokmålsordboka 10 oppslagsord

glimre

verb

Opphav

beslektet med glime (2

Betydning og bruk

  1. skinne sterkt og flimrende
  2. utmerke seg;
    briljere, imponere
    Eksempel
    • glimre i selskapslivet;
    • glimre med kunnskapene sine

Faste uttrykk

  • det er ikke gull alt som glimrer
    en må ikke dømme bare ut fra et fint ytre;
    ikke alt som ser fint ut, er verdifullt
  • glimre med sitt fravær
    utmerke seg ved ikke å være til stede
Artikkelside

glitre

verb

Opphav

norrønt glitra

Betydning og bruk

  1. skinne sterkt og blinkende
    Eksempel
    • det glitret i sjøen;
    • juletreet glitrer
  2. utmerke seg;
Artikkelside

glimrende

adjektiv

Opphav

perfektum partisipp av glimre

Betydning og bruk

fremragende, strålende, utmerket
Eksempel
  • et glimrende resultat
  • brukt som adverb:
    • det gikk glimrende
Artikkelside

glimmer

substantiv hankjønn

Opphav

fra engelsk, fra tysk; av glimre

Betydning og bruk

  1. det å glimre (1);
    noe som glimrer;
    skinn, glans
    Eksempel
    • glimmeren fra en enslig tråd av kobber
  2. glansfullt mineral som lett lar seg spalte i tynne flak;
    jamfør kråkesølv
Artikkelside

glise

verb

Opphav

norrønt glissa, beslektet med glimre; glimte og glissen

Betydning og bruk

  1. smile bredt;
    Eksempel
    • stå og glise
  2. ikke være tett;
    lyse gjennom (en sprekk);
Artikkelside

briljere

verb

Opphav

gjennom fransk briller ‘stråle, blinke’; fra italiensk brillare

Betydning og bruk

glimre med ytre opptreden eller fremragende dyktighet;
greie seg strålende
Eksempel
  • briljere i selskapslivet;
  • kandidaten briljerte med sine kunnskaper;
  • en skuespiller som briljerer på scenen
Artikkelside

det er ikke gull alt som glimrer

Betydning og bruk

en må ikke dømme bare ut fra et fint ytre;
ikke alt som ser fint ut, er verdifullt;
Artikkelside

glimre med sitt fravær

Betydning og bruk

utmerke seg ved ikke å være til stede;
Artikkelside

prange 1

verb

Opphav

fra lavtysk

Betydning og bruk

  1. være sterkt iøynefallende, glimre ved prakt eller skjønnhet
    Eksempel
    • kirken måtte prange for å inngyte respekt
  2. som adjektiv i presens partisipp:
    Eksempel
    • boka har et prangende utstyr
Artikkelside

fravær

substantiv intetkjønn

Betydning og bruk

  1. det ikke å være til stede
    Eksempel
    • etter lengre tids fravær;
    • i sjefens fravær
  2. Eksempel
    • det er altfor mye fravær i denne klassen

Faste uttrykk

  • fravær av
    mangel på
  • glimre med sitt fravær
    utmerke seg ved ikke å være til stede
Artikkelside

Nynorskordboka 10 oppslagsord

glimre

glimra

verb

Opphav

samanheng med glime (2

Tyding og bruk

  1. kaste skinande glans;
    skine sterkt;
  2. merkje seg ut;
    briljere, imponere
    Døme
    • glimre med kunnskapane sine

Faste uttrykk

  • det er ikkje gull alt som glimrar
    ein må ikkje døme berre ut frå eit fint ytre;
    ikkje alt som ser fint ut, er verdifullt
  • glimre med sitt fråvær
    utmerkje seg ved ikkje å vere til stades
Artikkelside

glitre

glitra

verb

Opphav

norrønt glitra

Tyding og bruk

  1. skine sterkt og blinkande
    Døme
    • solstrålane glitrar i snøen;
    • glitre i diamantar
  2. merkje seg ut;
Artikkelside

glimrande

adjektiv

Opphav

presens partisipp av glimre

Tyding og bruk

framifrå, ypparleg
Døme
  • ein glimrande prestasjon
  • brukt som adverb:
    • det gjekk glimrande
Artikkelside

glimmer

substantiv hankjønn

Opphav

frå engelsk, frå tysk; av glimre

Tyding og bruk

  1. det å glimre (1);
    noko som glimrar;
    skin, glans
    Døme
    • sjå ein glimmer i det fjerne
  2. glansfullt mineral som lett let seg spalte i tynne flak;
    jamfør kråkesølv
Artikkelside

glime 2

glima

verb

Opphav

samanheng med glå og glye

Tyding og bruk

kaste skinande glans;
skine sterkt;
glitre, blende, lyse;
Artikkelside

briljere

briljera

verb

Opphav

gjennom fransk briller ‘stråle, blenkje’; frå italiensk brillare

Tyding og bruk

glimre med ytre framferd eller dugleik;
greie seg strålande
Døme
  • briljere med god teknikk;
  • briljere i selskapslivet;
  • briljere på piano
Artikkelside

fråvære, fråvær

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

det å ikkje vere til stades eller møte opp;
Døme
  • eit fråvære på 10 %;
  • det er stort fråvære i klassa

Faste uttrykk

  • glimre med sitt fråvær
    utmerkje seg ved ikkje å vere til stades
Artikkelside

glimre med sitt fråvær

Tyding og bruk

utmerkje seg ved ikkje å vere til stades;
Artikkelside

det er ikkje gull alt som glimer/glimrar/glitrar

Tyding og bruk

ein må ikkje døme berre ut frå eit fint ytre;
ikkje alt som ser fint ut, er verdifullt;
Sjå: glimre, gull
Artikkelside

prange 1

pranga

verb

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

stå fram med brask og bram, glimre, brikje
Døme
  • ho pranga på framsida av bladet;
  • prangande forgylling
Artikkelside