Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 59 oppslagsord

obstanasig, obsternasig

adjektiv

Opphav

omlaging av latin obstinatus, av obstinare ‘vere strid, stivnakka’

Tyding og bruk

Artikkelside

kombattant 2

adjektiv

Opphav

av fransk combattre ‘stri’

Tyding og bruk

Døme
  • ein kombattant soldat
Artikkelside

klunder

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt klundr

Tyding og bruk

noko ein må stri med;
Døme
  • klunder og heft
Artikkelside

kri

verb

Opphav

norrønt kría, krjá ‘krevje’

Tyding og bruk

søkje ihuga etter noko;
stri og streve for, ha omsorg for
Døme
  • kri etter noko;
  • kri for sine eigne
Artikkelside

stritte

stritta

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

samanheng med strid (1 og stri (2

Tyding og bruk

  1. stå stritt ut
    Døme
    • håret og skjegget stritta til alle kantar

Faste uttrykk

  • stritte imot
    gjere motstand;
    strete imot
Artikkelside

samanbiten

adjektiv

Tyding og bruk

Døme
  • eit samanbite uttrykk i andletet
Artikkelside

herren

adjektiv

Opphav

samanheng med herr (1

Tyding og bruk

  1. Døme
    • det er herre og sterre – det er hardt og stridt;
    • vinden var herren i dag;
    • eit herre arbeid
  2. Døme
    • eit herre mjøl;
    • ein herren graut
  3. Døme
    • herren smak
Artikkelside

sur 2

adjektiv

Opphav

norrønt súrr; samanheng med suge (2

Tyding og bruk

  1. om lukt, smak: ram, skarp, vond, motsett søt (1)
    Døme
    • sure plommer;
    • få sure oppstøytar;
    • sur røyk;
    • snadda var sur;
    • mjølka hadde vorte sur
  2. i kjemi: som har eigenskapar som ei syre;
    som har ein pH-verdi under 7, motsett basisk
    Døme
    • ei sur løysning;
    • sur nedbør;
    • sure vassdrag
  3. Døme
    • sur jord
    • rennande
      • sure auge
  4. kald og rusken;
    Døme
    • det er surt ute i dag;
    • sur vind
  5. Døme
    • surt slit;
    • gjere livet surt for ein
  6. Døme
    • sint og sur
Artikkelside

kjase

kjasa

verb
kløyvd infinitiv: -a

Tyding og bruk

  1. stri med ingenting;
  2. Døme
    • kjase og prate tull
Artikkelside

vrang, rang 2

adjektiv

Opphav

norrønt (v)rangr

Tyding og bruk

  1. med innsida ut;
    vrengd
    Døme
    • eine sokken er vrang;
    • strikke rett og vrangt, to rette og to vrange (masker)
  2. som ikkje er den rette;
    Døme
    • ta vrang frakk i garderoben;
    • felle vrange dommar;
    • ei vrang underskrift;
    • sjå skilnaden på rett og vrangt
    • adverb:
      • svelgje vrangt
  3. Døme
    • kvistete og vrang ved;
    • vrangt å lære;
    • han stod så vrangt til – ulagleg
  4. om person, dyr, lynne: tverr, sta, einvis, stri (2, styrlaus;
    Døme
    • gjere seg, slå seg vrang
  5. om mekanisk hjelperåd: som ikkje vil verke
    Døme
    • motoren slo seg vrang
Artikkelside
Side 2 av 6