Avansert søk

34 treff

Bokmålsordboka 15 oppslagsord

ry 2

verb

Opphav

norrønt hrjóða ‘kaste utover, spre’

Betydning og bruk

Eksempel
  • blomstene ryr;
  • det rydde penger ut av lommene hans

Faste uttrykk

  • ry fra hverandre
    falle fra hverandre i småbiter;
    smuldre (1)

ry 1

substantiv intetkjønn

Opphav

kanskje beslektet med ry (2

Betydning og bruk

  1. (allmenn) mening om noe eller noen;
    Eksempel
    • hotellet hadde et dårlig ry
  2. renommé, ære
    Eksempel
    • hun har vunnet velfortjent ry som musiker

Faste uttrykk

  • ha/få ry på seg
    være eller bli kjent for eller få et omdømme som noe
    • bandet hadde ry på seg som råtasser;
    • vi har fått ry på oss for å være effektive

ha/få ry på seg

Betydning og bruk

være eller bli kjent for eller få et omdømme som noe;
Sjå: ry
Eksempel
  • bandet hadde ry på seg som råtasser;
  • vi har fått ry på oss for å være effektive

ry fra hverandre

Betydning og bruk

falle fra hverandre i småbiter;
Sjå: ry

ærerik

adjektiv

Opphav

etter tysk ehrenreich; av ære (1

Betydning og bruk

som det følger ry med
Eksempel
  • en ærerik seier

renommé, renomme

substantiv intetkjønn

Uttale

renomeˊ

Opphav

fra fransk; jamfør renommert

Betydning og bruk

rykte, ry, anseelse
Eksempel
  • ha et godt renommé

glorie

substantiv hankjønn

Opphav

samme opprinnelse som gloria

Betydning og bruk

  1. i kristen kunst: ring av lys omkring hodet på en hellig person;
  2. i overført betydning: ære, ry, høy posisjon
    Eksempel
    • miste glorien;
    • jeg fortjener ingen glorie

gloria

substantiv intetkjønn

Opphav

fra latin ‘ære, ry’

Betydning og bruk

  1. fast innslag av lovprisning i liturgien til enkelte kirkesamfunns gudstjeneste eller messe
  2. i overført betydning: velstand, glans, suksess
    Eksempel
    • livet er ikke bare gloria;
    • en periode fylt av ære og gloria

navn

substantiv intetkjønn

Opphav

norrønt nafn

Betydning og bruk

  1. ord som noen eller noe kalles ved, og som skiller ut et bestemt individ eller eksemplar fra en større gruppe (for eksempel personnavn, stedsnavn) eller knytter det nevnte til en bestemt klasse eller art (for eksempel plantenavn, stoffnavn)
    Eksempel
    • fyll inn navn, adresse og telefonnummer;
    • en kvinne ved navn Anne Haug;
    • mange har to navn som etternavn;
    • oppgi fullt navn;
    • jeg har glemt navnet på hotellet;
    • som artist går hun under navnet Victoria;
    • plantearten fikk navn etter oppdageren;
    • hunden lyder navnet Fido;
    • merke matboksen med navn;
    • sette regningen på firmaets navn;
    • reservasjonen på hotellet ble gjort i min kones navn
  2. navn (1) eller ord for karakteristikk som noen eller noe får i tillegg til sitt egentlige navn;
    Eksempel
    • navnet de ropte, såret henne utrolig
  3. navn (1) i skriftlig form, digitalt eller håndskrevet, som uttrykk for godkjenning eller autorisasjon;
    Eksempel
    • sette navnet sitt under et dokument;
    • navnet hans står på kontrakten, så da gjelder avtalen
  4. Eksempel
    • forretningen har et godt navn;
    • miste sitt gode navn og rykte

Faste uttrykk

  • få et navn
    bli kjent, berømt
    • forfatteren har fått et stort navn internasjonalt
  • gå under navnet/navn av
    bli kalt
    • bygget går under navnet Diamanten;
    • en mann som går under navn av Hippien
  • i noens/noes navn
    • på vegne av noen eller noe;
      med den myndighet eller posisjon som er gitt av noen eller noe
      • i Guds navn døper jeg deg;
      • i kongens navn befaler vi deg;
      • gripe inn i lovens navn;
      • si noe i sannhetens navn
    • brukt i forsterkende uttrykk
      • men i himmelens navn, gjør leksene nå!
      • i all verdens navn!
  • i navnet
    tilsynelatende;
    på papiret
    • selv om han er fengslet, er han fremdeles leder i navnet
  • kalle/nevne noe ved dets rette navn
    si sin mening rett ut
    • la oss kalle fredsplanen ved dens rette navn: en ren okkupasjon;
    • han var ikke redd for å nevne noe ved dets rette navn
  • kjenne noen/noe på navn
    vite navnet på noen eller noe, uten å vite mye om det nevnte
    • jeg kjenner byen på navn, men er usikker på hvor i Spania den ligger;
    • de kjente henne bare på navn
  • mer i navnet enn i gavnet
    mer i ord enn i handling
    • være leder mer i navnet enn i gavnet
  • navnet skjemmer ingen
    det er ikke navnet, men handlingene en gjør, som bringer skam

rykte

substantiv intetkjønn

Opphav

fra lavtysk, opprinnelig ‘rop’

Betydning og bruk

  1. ubekreftet nyhet, ofte sensasjonell og negativ, som går fra munn til munn;
    Eksempel
    • bare løse rykter;
    • har du hørt ryktene om dem?
  2. Eksempel
    • ha et dårlig rykte;
    • arbeidsgiveren hadde et godt rykte

Faste uttrykk

  • navn og rykte
    dom eller mening om noen eller noe;
    omdømme (1)
    • dette vil ødelegge mitt gode navn og rykte;
    • han brukte sitt politiske navn og rykte
  • være bedre enn sitt rykte
    være bedre enn det som blir sagt om en

Nynorskordboka 19 oppslagsord

ry 2

verb

Opphav

norrønt hrjóða ‘kaste utover, spreie’

Tyding og bruk

Døme
  • blomstrane ryr;
  • det rydde pengar ut ut av lommene

Faste uttrykk

  • ry frå kvarandre
    falle frå kvarandre i smådelar;
    smuldre (1)

ry 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

kanskje samanheng med ry (2

Tyding og bruk

  1. (ålmenn) meining om noko eller nokon;
    Døme
    • restauranten har eit godt ry;
    • han har ry som ein dugande politikar
  2. renommé, ære
    Døme
    • vinne ry

Faste uttrykk

  • ha/få ry på seg
    vere eller bli kjend for eller få eit omdøme som noko
    • skulen fekk raskt godt ry på seg;
    • du har ry på deg som ein dugande snekkar

ære 1

substantiv hokjønn

Opphav

seint norrønt æra; frå lågtysk ere

Tyding og bruk

  1. vyrdnad, heiderleg omdømme, gjetord, ry, glans, respekt
    Døme
    • vinne ære
    • i ordtak:
      • når lorten kjem til ære, veit han ikkje korleis han vil vere;
      • kome til (heider og) ære;
      • setje si ære i å gjere det bra
  2. (sterk) ros, høg grad av påskjøning, hylling;
    Døme
    • dette er til ære for deg
      • æra er lettare gått enn fått;
      • det var ei ære for staden at kongen kom på vitjing;
      • gjere ære på einrose, hylle ein;
      • han gjorde oss den æra at han kom;
      • vere all ære verdfortene ros, vørdnad
  3. noko som heidrar ein, noko som gjev vyrdnad, gjetord
    Døme
    • det er ikkje stor ære i det;
    • det er inga ære i slikt
  4. kjensle hos det einskilde mennesket av indre verd;
    Døme
    • ho bar inga ære i seg;
    • dette går på æra mi;
    • gå på æra laus;
    • eit folk utan ære;
    • gå eins ære for nær
    • òg: godt namn og rykte
      • redde æra
    • i høgtideleg lovnad
      • underskrive sjølvmeldinga på ære og samvit
  5. Døme
    • i tukt og ære;
    • ikkje ha ære i livet
  6. Døme
    • gjere ein ei ære;
    • den som gjer ei ære, får ei ære att;
    • den eine æra er den andre verd

Faste uttrykk

  • gjere ære på maten
    vise at ein set pris på maten
  • ha/få æra for
    vere den som fortener ros for (noko)
    • dei frivillige har all æra for framgangen;
    • mor mi skal få mykje av æra for at eg hadde ei så fin barndom
  • vise nokon den siste æra
    vere til stades i gravferda til nokon

ry frå kvarandre

Tyding og bruk

falle frå kvarandre i smådelar;
Sjå: ry

ha/få ry på seg

Tyding og bruk

vere eller bli kjend for eller få eit omdøme som noko;
Sjå: ry
Døme
  • skulen fekk raskt godt ry på seg;
  • du har ry på deg som ein dugande snekkar

namn

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt nafn

Tyding og bruk

  1. ord som noko eller nokon blir kalla med, og som skil ut eit særskilt individ, eksemplar eller liknande frå ei større gruppe (til dømes person- og stadnamn), eller som knyter det nemnde til ei særskild klasse eller eit særskilt slag (til dømes plante- og stoffnamn)
    Døme
    • oppgje namn, adresse og fødselsdato;
    • ein gut med namnet Jacob;
    • familien har to namn i etternamnet sitt;
    • oppgje fullt namn;
    • namnet på gata har eg gløymt;
    • ekspedisjonen gjekk under namnet Apollo 11;
    • byen fekk namn etter grunnleggjaren;
    • hunden lyder namnet Fido;
    • alle klede skal merkjast med namn;
    • set rekninga på namnet til firmaet;
    • reservasjonen vart gjort i namnet til dottera mi
  2. namn (1) eller ord for karakteristikk som nokon eller noko får i tillegg til det eigenlege namnet;
    Døme
    • berre kjærasten brukte det namnet på han
  3. namn (1) i skriftleg form, digitalt eller handskrive, som uttrykk for godkjenning eller autorisasjon;
    Døme
    • setje namnet sitt under eit dokument;
    • namnet hans står på kontrakten, så da er han bindande
  4. Døme
    • forretninga har eit godt namn;
    • miste sitt gode namn og rykte

Faste uttrykk

  • få eit namn
    bli kjend, vidgjeten
    • artisten har fått eit stort namn i utlandet
  • gå under namnet/namn av
    bli kalla
    • det gamle huset gjekk under namnet Meieriet;
    • gitaristen går under namn av Strengen
  • i nokons/nokos namn
    • på vegner av nokon eller noko;
      med den myndigheita som er gjeven av nokon eller noko
      • i kongens namn befaler vi deg;
      • i rettferdas namn;
      • i Guds namn
    • brukt i forsterkande uttrykk
      • men i herrens namn, gjer som eg seier!
  • i namnet
    tilsynelatande;
    på papiret
    • i namnet er ho framleis tilsett
  • kalle/nemne noko ved det rette namnet
    seie rett ut kva ein meiner
    • lat oss kalle fredsplanen ved det rette namnet: ein rein okkupasjon;
    • ho var ikkje redd for å nemne noko ved det rette namnet
  • kjenne nokon/noko på namn
    vite namnet på nokon eller noko, utan å vite mykje om det nemnde
    • eg kjenner henne berre på namn;
    • vi kjenner byen på namn, men er usikre på kor han ligg i verda
  • meir i namnet enn i gagnet
    meir i ord enn i handling
    • vere leiar meir i namnet enn i gagnet
  • namnet skjemmer ingen
    det er ikkje namnet, men handlingane ein gjer, som fører skam med seg

gjetord

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. omtale, fråsegn, rykte
    Døme
    • det går gjetord om styrken hans;
    • gjetordet hans nådde vidt
  2. ry, renommé, ære
    Døme
    • vinne seg gjetord

infam

adjektiv

Opphav

av latin infamis ‘illgjeten’, av in- og fama ‘gjetord, ry’

Tyding og bruk

full av vondskap;
Døme
  • seie noko på ein infam måte;
  • infame skuldingar;
  • eit infamt smil

frægdarord, frægdeord

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

frægd 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt frægð

Tyding og bruk

  1. Døme
    • vinne frægd og ære
    • søkje fe og frægd