Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
52 treff

Bokmålsordboka 23 oppslagsord

avstå

verb

Opphav

fra lavtysk ‘tre tilbake fra’; jamfør norrønt afstanda

Betydning og bruk

  1. gi avkall på;
    slutte med
    Eksempel
    • avstå fra å gjøre noe;
    • hun har avstått fra sigaretter siden nyttår
  2. Eksempel
    • Norge måtte avstå flere landområder til Sverige;
    • avstå jord til kommunen
Artikkelside

avsi

verb

Opphav

norrønt afsegja

Betydning og bruk

  1. gi avkall på;
    si fra seg
  2. si fram offentlig;
    Eksempel
    • avsi en kjennelse
Artikkelside

abdisere

verb

Uttale

abdiseˊre

Opphav

av latin abdicare, av ab ‘fra’ og dicare ‘si’

Betydning og bruk

  1. frasi seg, gi avkall på sin krone (2, 2)
  2. frasi seg lederverv
Artikkelside

Nynorskordboka 29 oppslagsord

verd 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt verǫld av verr ‘mann’ og ǫld ‘alder’; eigenleg ‘menneske-, tidsalder’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • verda skal gå under;
    • det finst verder bortanfor vår verd
  2. særleg i bunden form eintal: jorda; jamfør jord (1);
    jordkula; jamfør jordkule
    Døme
    • alle land i verda;
    • folk frå heile verda;
    • frå alle kantar av verda
    • ved uventa møte mellom folk:
      • verda er ikkje stor!
      • eg gjer det ikkje for alt i verda – ikkje for nokon pris
    • område utanfor heimstaden, det store utland
      • dra, reise ut i verda;
      • den store, vide verda
    • stivna genitiv:
      • til verdsens ende
    • del av jorda
      • den tredje verda – u-landa i Afrika, Asia og Latin-Amerika;
      • den frie verda – landa med demokratisk styreform
    • i spørjande utrop:
      • kva i all verda er det du gjer?
  3. alle menneske
    Døme
    • ei heil verd ynskjer fred;
    • ei heil verd i sorg
  4. særleg i bunden form eintal: tilværet, livet
    Døme
    • draumeverd;
    • dyreverd;
    • forretningsverd;
    • setje barn til verda;
    • kome seg fram i verda;
    • ikkje greie alt her i verda;
    • ta verda som ho kjem;
    • trekkje seg attende frå verda – isolere seg;
    • få ei sak ut av verda;
    • leve i to ulike verder – ha ulike livsformer;
    • som å kome til ei anna verd
    • i nektande utrop:
      • selje garden? – Aldri i verda!
  5. Døme
    • før i verda

Faste uttrykk

  • den fjerde verda
    (restar av) urfolkesetnad med særeigne livs- og kulturformer som (ofte) er truga av meir moderne samfunnsformer av di desse folkegruppene ikkje har nemnande politisk innverknad
  • den gamle verda
    Asia, Europa og Nord-Afrika
  • den nye verda
    Amerika og Australia
  • forlate verda
    døy
  • forsake denne verda
    gje avkall på det verdslege livet
  • kome til verda
    bli fødd
Artikkelside

slepp 2

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. det å sleppe
    Døme
    • dueslepp;
    • hesteslepp;
    • vårslepp
  2. i uttrykk
    Døme
    • gje slepp på – gje frå seg, gje avkall på
Artikkelside

skrinleggje, skrinlegge

skrinleggja, skrinlegga

verb

Opphav

norrønt skrínleggja

Tyding og bruk

  1. gje avkall på;
    leggje til sides
    Døme
    • skrinleggje planane
Artikkelside

selje 2

selja

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt selja

Tyding og bruk

avhende mot betaling eller vederlag
Døme
  • selje garden sin;
  • selje julehefte;
  • denne kaffien sel godt el.sel seg sjølv – er lett å bli av med;
  • selje seg til fienden – gå over til fienden mot betaling

Faste uttrykk

  • selje for det ein har kjøpt det for
    berre fortelje (noko) ein har høyrt (utan å gå god for det)
  • selje seg dyrt
    gjere djerv motstand
  • selje seg
    gje avkall på overtydinga si for materielle gode
  • selje ut
    kvitte seg med (til nedsett pris)
Artikkelside

seie

seia

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt segja

Tyding og bruk

  1. bere fram i ord;
    Døme
    • sa du noko?
    • seie god natt, takk;
    • ho kan verkeleg få sagt det – ho er flink til å finne dei rette orda;
    • du seier noko – du er inne på noko;
    • om eg så må seie – om eg kan ordleggje meg slik;
    • så å seie
  2. gje ei fråsegn om;
    Døme
    • kva seier du til det?
    • seie det ein meiner;
    • kva vil folk seie om deg;
    • eg kan ikkje seie eg liker dette;
    • ja, det kan du seie – det har du rett i;
    • du kan så seie;
    • seie seg samd i;
    • det seier seg sjølv – det er berrsynt, innlysande;
    • det er ikkje sagt – det er ikkje sikkert;
    • som sagt, så gjort
    • avtale (2, fastsetje
      • så seier vi 150 kr for arbeidet;
      • så seier vi det slik;
      • forfattaren seier i boka si at …;
      • seie (nokon) imot;
      • seie opp avisa – gjere slutt på tinginga
  3. Døme
    • folk seier han drikk;
    • sei meg, kva synest du?
    • ikkje seie det til nokon;
    • eg skal seie han kom snøgt – han kom verkeleg snøgt;
    • den tala sa meg ingen ting – gav meg ingenting;
    • seie det med blomar
    • spå
      • det gjekk som ho sa;
      • seie frå (om noko)
    • klage på
      • vi har ingenting å seie på henne;
      • seie til når ein skal kome
  4. Døme
    • gjer som eg seier!
  5. Døme
    • kva skal dette seie
  6. gje ein lyd som liknar eit ord
    Døme
    • kua seier mø;
    • pang! sa det

Faste uttrykk

  • det vil seie
    det inneber;
    òg som uttrykk for følgje av føregåande ytring; forkorta dvs.
    • eg kan ikkje, det vil seie at du må dra;
    • vil det seie at du er usamd
  • ha noko å seie
    ha innverknad, vere viktig
  • ha å seie på
    kritisere, utsetje på
  • lettare sagt enn gjort
    vanskelegare å gjere enn det ser ut til
  • seie av
    fortelje, melde, varsle (noko)
  • seie frå seg
    gje (munnleg) avkall på
  • seie føre
    rettleie, lære
  • seie ja
    vere samd, godkjenne, gje løyve til; love
  • stutt sagt
    med få ord, i samandrag
Artikkelside

forsake

forsaka

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

frå lågtysk , opphavleg med tyding ‘gje opp ein rettsstrid’; av for- (2

Tyding og bruk

gje avkall på, gje opp, seie frå seg;
Døme
  • forsake eit normalt familieliv;
  • ein må forsake mykje for å nå til topps
Artikkelside

avstå

verb

Opphav

frå lågtysk ‘tre tilbake frå’; jamfør norrønt afstanda

Tyding og bruk

  1. gje avkall på;
    slutte med
    Døme
    • avstå frå alkohol;
    • ho avstår frå å svare på påstandane
  2. Døme
    • Noreg måtte avstå fleire landområde til Sverige;
    • dei har avstått areal til bygging av den nye vegen
Artikkelside

avhald

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. det å gje avkall på eller nekte seg noko;
  2. det å ikkje smake alkohol;
    Døme
    • pliktmessig avhald i åtte timar før arbeidstida byrjar
Artikkelside

abdisere

abdisera

verb

Uttale

abdiseˊre

Opphav

av latin abdicare, av ab ‘frå’ og dicare ‘gjere kjent, tileigne, (inn)vie’

Tyding og bruk

  1. gje avkall på trone (1, 1)
  2. gå av frå ei leiarstilling
Artikkelside
Side 3 av 3