Nynorskordboka
slepp 2
substantiv hankjønn eller inkjekjønn
kjønn | eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
hankjønn | ein slepp | sleppen | sleppar | sleppane |
inkjekjønn | eit slepp | sleppet | slepp | sleppa |
Tyding og bruk
- det å sleppe
Døme
- dueslepp;
- hesteslepp;
- vårslepp
- i uttrykk
Døme
- gje slepp på – gje frå seg, gje avkall på