Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 69 oppslagsord

tulle 3

tulla

verb

Opphav

truleg samanheng med islandsk þyrla ‘kvervle’ og med tville

Tyding og bruk

  1. svinge seg rundt (i dans til dømes)
  2. røre (noko) rundt
    Døme
    • tulle grauten
  3. Døme
    • tulle tråden på snella;
    • tulle kring ungen;
    • tulle papir om varene
  4. Døme
    • tulle saman kleda;
    • trådane har tulla seg saman;
    • liggje (som) ihoptulla
  6. falle (over ende)
    Døme
    • tulle i koll
  7. handle dumt eller planlaust
    Døme
    • tulle seg borti noko muffens;
    • enn at vi tulla oss hit da!
    • tulle bort nøklane, formuen, tida;
    • eg har gått berre og tulla på jobben i dag
  8. ta feil;
    seie gale
    Døme
    • nei, no tullar eg visst;
    • tulle i gongetabellen
  9. vere uklar i hovudet;
    Døme
    • liggje og tulle i ørska
  10. ikkje meine alvor;
    Døme
    • eg tullar berre;
    • tulle med jentene
  11. syngje utan tekst;

Faste uttrykk

  • tulle seg bort
    gå seg vill (til dømes i skogen)
Artikkelside

tusle 2

tusla

verb

Opphav

samanheng med tusse (3; eigenleg lydord

Tyding og bruk

  1. gå smått, tasse, subbe
    Døme
    • tusle av garde;
    • tusle seg inn att
  2. arbeide seint og puslete
    Døme
    • gå berre og tusle
  3. ikkje tenkje klart, røre, rote (seg) bort
    Døme
    • ho er gammal no, og tutlar mykje
Artikkelside

tull 2

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

dum handling;
Døme
  • gjere noko tull;
  • finne på tull;
  • slutt med dette tullet!
  • kome heilt på tullet – tulle el. rote seg bort;
  • svare borti tull – i hør og heim;
  • gjere noko på tull – ikkje på alvor;
  • snakke tull;
  • det var berre tull og tøys med han
Artikkelside

trynering

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

ring rundt trynet (for å hindre grisen i å rote i jorda)
Artikkelside

tjafse

tjafsa

verb

Tyding og bruk

refleksivt:

Faste uttrykk

  • tjafse seg
    bli bustete, rote seg til
Artikkelside

søle 2

søla

verb

Opphav

kanskje samanheng med saur

Tyding og bruk

  1. Døme
    • no må du ikkje søle så fælt;
    • søle til kleda sine
    • (lage og) bruke (dårleg) rusdrikk
      • han sølte og drakk litt
  2. Døme
    • søle bort tida, pengane sine, livet sitt
Artikkelside

svin

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt svín; samanheng med su (3

Tyding og bruk

  2. kvar av fleire rasar, arter, slekter eller underfamiliar av svinefamilien
    Døme
    • villsvin;
    • vortesvin;
    • tamsvin
  3. Døme
    • drive oppdrett av svin;
    • det høyrer svinet til at det skal rote;
    • kaste perler for svin – sjå perle (1, 3);
    • ha svin på skogen – ha misgjerningar å løyne
  4. grisete og omsynslaus skapning, særleg menneske
    Døme
    • han slo meg, det svinet;
    • vere eit svin til å ta seg betalt;
    • full som eit svin;
    • det svinet av ei ku er i åkeren att
  5. nedste del av ei teine (3) over kvernsteinane
Artikkelside

svabbe

svabba

verb

Opphav

same opphav som lågtysk swabben ‘plaske i væte’; truleg lydord

Tyding og bruk

  1. spille vatn, væske
    Døme
    • svabbe med vaskefilla
  2. rote, vasse i væte
    Døme
    • svabbe i våt snø
Artikkelside

susle, sutle

susla, sutla

verb

Opphav

samanheng med sudde

Tyding og bruk

  1. arbeide, rote i væte;
    Døme
    • susle med vasking
  2. gje ein klukkande lyd;
    skvalpe smått
    Døme
    • det suslar i flaska

Faste uttrykk

  • susle bort
    søle vekk
Artikkelside

surre 1

surra

verb

Opphav

samanheng med svirre

Tyding og bruk

  1. gje ein susande og dirrande lyd;
    dure veikt;
    Døme
    • flugene surra i glaskarmen;
    • det surra av alle slags tungemål
  2. svive rundt;
    Døme
    • tankar som surra i hovudet;
    • rokkehjulet surra og gjekk
Artikkelside
Side 5 av 7