Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 222 oppslagsord

mørk

adjektiv

Opphav

norrønt myrkr

Tyding og bruk

  1. som er utan lys;
    lite eller ikkje opplyst;
    motsett lys (2, 2)
    Døme
    • mørke haustkveldar;
    • det blir tidleg mørkt;
    • det var stummande mørkt i kjellaren;
    • eg må gå før det blir mørkt
  2. om farge: som nærmar seg svart
    Døme
    • ho hadde mørkt hår og brune auge;
    • eg liker best mørke fargar;
    • dei fleste hadde mørke dressar i gravferda;
    • det kjem mørke skyene inn frå vest
    • brukt som adverb:
      • han er mørk blond;
      • vi har kjøpt ein mørk grøn sofa
  3. om lyd: som ligg lågt på toneskalaen;
    Døme
    • mørke og lyse tonar;
    • han har ei mørk røyst
  4. Døme
    • mørke utsikter;
    • eit mørkt punkt i historia;
    • forskaren teikna eit mørkt bilete av framtida;
    • vi prøver å halde motet oppe, sjølv i dei mørkaste stundene
    1. brukt som adverb:
      • det såg mørkt ut for henne;
      • dei såg mørkt på framtida i bransjen
  5. Døme
    • den mørke mellomalderen

Faste uttrykk

  • eit mørkt kapittel
    ei vond hending eller sak
    • eit mørkt kapittel i kolonihistoria;
    • sesongen vart eit mørkt kapittel for laget
Artikkelside

mørkebrun, mørkbrun

adjektiv

Tyding og bruk

som er mørk brun (2, 1) på farge
Døme
  • han har mørkebrune auge
Artikkelside

mysterium

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin, av gresk mystes ‘innvigd’, av myein ‘late att auge og munn’; i tydinga ‘skodespel’ av latin ministerium ‘gudsteneste’

Tyding og bruk

  1. uforklarleg fenomen;
    Døme
    • opphavet til livet er eit mysterium;
    • det er eit mysterium at ho greidde eksamen;
    • det er eitt av dei store mysteria i livet;
    • eg liker bøker der helten skal løyse ulike mysterium
  2. i gresk og romersk oldtid: kultus for innvigde
    Døme
    • dei orientalsk-hellenistiske mysteria
  3. skodespel med bibelsk emne i mellomalderen og renessansen;
Artikkelside

myse 2

mysa

verb

Opphav

av svensk mysa ‘småle’ og myopi, samanheng med gresk myein ‘lukke auga og munn’; jamfør myopi

Tyding og bruk

sjå med nesten samanknipne auge;
Døme
  • myse mot sola
Artikkelside

myopi

substantiv hankjønn

Opphav

av latin myein ‘late att’ og gresk ops ‘auge’

Tyding og bruk

det å vere nærsynt (1)
Artikkelside

inokulere

inokulera

verb

Opphav

av latin inoculare, av in- og oculus ‘auge, knopp’

Tyding og bruk

  2. pode inn;
  3. i støyperiteknikk: tilsetje stoff for å utløyse krystallisering
Artikkelside

kulerund

adjektiv

Tyding og bruk

rund som ei kule (1, 1)
Døme
  • dei stirte på han med kulerunde auge
Artikkelside

kuauge, kuauga

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. auge på ei ku
  2. rundt skipsvindauge i ein hengsla metallring;
Artikkelside

melankolsk

adjektiv

Tyding og bruk

prega av melankoli;
trist, tunglynt
Døme
  • melankolske auge
Artikkelside

monokkel

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå mellomalderlatin ‘einøygd’, av latin mono- og oculus ‘auge’; jamfør mono- og mon-

Tyding og bruk

einskilt brilleglas til å feste i eine augekroken;
til skilnad frå binokkel
Artikkelside
Side 4 av 23