Nynorskordboka
ventil
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein ventil | ventilen | ventilar | ventilane |
Opphav
gjennom tysk, frå mellomalderlatin ‘sluse’; av latin ventus ‘vind’Tyding og bruk
- innretning som opnar eller stengjer for damp, gass, væske eller liknande
Døme
- opne ventilane på rommet;
- ventilane i ein bilmotor;
- ventilen på ein sykkelslange
- i musikk: innretning til å regulere lyden på blåseintrument og orgel
Døme
- ventilane på ein trompet
- rundt skipsvindauge i ein hengsla metallring;